بیوگرافی زنده یاد عسل بدیعی همسر سابق فریبرز عرب نیا و پسرش جانیار

عسل بدیعی، بازیگر محبوب سینما و تلویزیون ایران، در طول فعالیت هنری خود در آثار ماندگاری ایفای نقش کرد. او که با اولین تجربه سینمایی‌اش درخشید، زندگی کوتاهی داشت اما تأثیر عمیقی بر سینمای ایران گذاشت. در ادامه به جزئیات زندگی، فعالیت‌های هنری و درگذشت این هنرمند فقید می‌پردازیم.

مشخصات شخصی

• نام: عسل
• نام خانوادگی: بدیعی
• تاریخ تولد: ۱۹ اردیبهشت ۱۳۵۶
• محل تولد: تهران
• تاریخ درگذشت: ۱۲ فروردین ۱۳۹۲
• سن هنگام درگذشت: ۳۵ سال
• تحصیلات: لیسانس علوم تغذیه از دانشگاه آزاد اسلامی
• پیشه: بازیگر
• سال‌های فعالیت: ۱۳۷۷-۱۳۹۲
• والدین: شاهرخ بدیعی و شیرین جهانبخش
• همسر: فریبرز عرب‌نیا (طلاق گرفته)
• فرزند: یک پسر به نام جانیار عرب‌نیا

زندگی شخصی و خانوادگی عسل بدیعی

عسل بدیعی در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۵۶ در تهران متولد شد. او دانش‌آموخته رشته علوم تغذیه از دانشگاه آزاد اسلامی بود. پدرش شاهرخ بدیعی و مادرش شیرین جهانبخش نام داشت. او یک خواهر به نام غزل داشت.

مرحوم رضا داوودنژاد، بازیگر سرشناس ایرانی، همسر غزل بدیعی و در واقع باجناق عسل بدیعی بود. گفته می‌شود عسل بدیعی از کودکی علاقه به بازیگری داشت و در مقابل آینه نقش‌های مختلفی را ایفا می‌کرد، اگرچه ابتدا خانواده‌اش با ورود او به این حرفه مخالف بودند اما با مشاهده علاقه و استعدادش رضایت دادند.

ازدواج با فریبرز عرب‌نیا و تولد جانیار

عسل بدیعی در سال ۱۳۷۹، در سن ۲۳ سالگی، با فریبرز عرب‌نیا، بازیگر ۳۶ ساله ایرانی که پیش از آن از همسر اول خود، آتنه فقیه‌نصیری، طلاق گرفته بود، ازدواج کرد. ثمره این ازدواج، پسری به نام جانیار بود که در سال ۱۳۸۱ به دنیا آمد. با این حال، زندگی مشترک این زوج هنری تنها چهار سال به طول انجامید و آنها در سال ۱۳۸۳ از یکدیگر جدا شدند. جانیار، فرزند عسل بدیعی و فریبرز عرب‌نیا، اکنون در سن جوانی به سر می‌برد و همراه پدرش در خارج از کشور تحصیل می‌کند.

چگونگی ورود به دنیای بازیگری

عسل بدیعی فعالیت حرفه‌ای خود را در سینما از سال ۱۳۷۷ و در سن ۲۱ سالگی آغاز کرد. ورود او به دنیای بازیگری به صورت اتفاقی و از طریق یکی از دوستانش رخ داد. او برای تست بازیگری فیلم جدید «بودن یا نبودن» به کارگردانی کیانوش عیاری شرکت کرد و با وجود اینکه کارگردان از افراد زیادی تست گرفته بود، عسل بدیعی برای این نقش انتخاب شد. چهره معصومانه و نگاه او مورد توجه عیاری قرار گرفت. با تلاش فراوان عوامل فیلم، رضایت خانواده بدیعی برای بازی در اولین فیلمش جلب شد. اولین نقش‌آفرینی او در فیلم «بودن یا نبودن» در نقش دختری که با پیوند قلب نجات می‌یابد، به حدی تاثیرگذار بود که اهالی سینما او را ستاره‌ای جدید دانستند. پس از آن، او با فیلم «دست‌های آلوده» ساخته سیروس الوند، مسیر بازیگری را به صورت جدی ادامه داد.

علت درگذشت عسل بدیعی

عسل بدیعی در تاریخ ۱۱ فروردین ۱۳۹۲ به کما رفت و پس از انتقال به بیمارستان لقمان، در روز ۱۲ فروردین دچار مرگ مغزی شد. در گزارش‌های اولیه خبرگزاری‌ها، علت مرگ وی مواردی همچون مسمومیت شدید دارویی، ایست قلبی و مشکلات تنفسی ذکر شده بود.

رضا داوودنژاد، همسر خواهر عسل بدیعی، در واکنش به این اخبار، مسمومیت دارویی را شایعه دانست و مشکل قلبی ناشی از دشواری تنفسی و در نهایت مرگ مغزی را علت فوت او اعلام کرد. او در یک برنامه تلویزیونی توضیح داد که عسل هیچ بیماری خاصی نداشت و در سلامت کامل بود. داوودنژاد همچنین بیان کرد که شایعه مسمومیت دارویی به این دلیل مطرح شد که برای کاهش نگرانی پدر و مادر عسل، تلفنی به آنها گفته بود که عسل دچار یک مسمومیت خفیف شده است.

اما هشت سال پس از این حادثه، رضا داوودنژاد در یک برنامه تلویزیونی دلیل اصلی مرگ عسل بدیعی را «قصور پزشکی» عنوان کرد و اظهار داشت که «تمام مدارکش اثبات شده است». در نهایت، پزشک معالج عسل بدیعی، دکتر سهرابی، در روز ۱۳ فروردین، علت مرگ مغزی را پارگی عروق مغزی و به دنبال آن خونریزی مغزی و ایست تنفسی اعلام کرد. او همچنین افزود که پس از بررسی‌های پزشکی، مشخص شده ضایعه نخاعی در پشت گردن باعث مرگ مغزی وی شده است.

عسل بدیعی از سال ۱۳۷۶ به همراه خانواده‌اش کارت اهدای عضو داشت. پس از مرگ مغزی، با موافقت خانواده و طبق میل باطنی وی، هفت عضو از بدن او از جمله کلیه، کبد، قلب، ریه و حتی پوست اهدا شد. این اقدام او موجی را ایجاد کرد که منجر به درخواست کارت اهدای عضو از سوی ۱۶ هزار نفر شد. پیکر عسل بدیعی در تاریخ ۱۸ فروردین ۱۳۹۲ از مقابل تالار وحدت تشییع و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.

در پی درگذشت او، ترانه‌ای به نام «روزهای بی عسل» با صدای امیرمسعود و دکلمه مریم حیدرزاده منتشر شد.

 

⏬دانلود ⏬

نقش‌های برجسته عسل بدیعی

فیلم بودن یا نبودن (۱۳۷۷)

این فیلم به کارگردانی کیانوش عیاری، اولین تجربه سینمایی عسل بدیعی در سال ۱۳۷۷ بود. او در این فیلم نقش دختری به نام آنیک را ایفا کرد که نیازمند پیوند قلب بود. داستان فیلم حول محور تلاش‌های آنیک و پزشکش برای یافتن یک قلب مناسب می‌گذرد و در نهایت با اهدای قلب پسری که دچار مرگ مغزی شده، آنیک از مرگ نجات می‌یابد. حضور موفق او در این فیلم به حدی تأثیرگذار بود که اهالی سینما او را ستاره‌ای جدید دانستند.

فیلم دست‌های آلوده (۱۳۷۸)

«دست‌های آلوده» به کارگردانی سیروس الوند، دومین فیلم عسل بدیعی بود که در سال ۱۳۷۸ اکران شد. او در این فیلم در کنار بازیگران مطرحی چون هدیه تهرانی، امین حیایی و ابوالفضل پورعرب به ایفای نقش پرداخت. عسل بدیعی برای بازی در این فیلم، نامزد دریافت جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن از هجدهمین جشنواره فیلم فجر شد. در این فیلم، او نقش نسرین، معشوقه سیامک را بازی می‌کند که جواهرات سرقت شده را پنهان می‌کند.

سریال تا صبح (۱۳۸۵)

سریال تلویزیونی «تا صبح» به کارگردانی مجید جوانمرد و محمدعلی باشه آهنگر، در سال ۱۳۸۵ از شبکه ۵ سیما پخش شد. عسل بدیعی در این مجموعه نقش مستانه، شخصیت اصلی داستان، را ایفا کرد و در کنار هنرمندانی همچون مجید مظفری، رضا ایرانمنش و محمد کاسبی به شهرت رسید. این سریال روایتی عاطفی از زندگی چند جوان تحصیلکرده و مبارز انقلابی در سال‌های ۱۳۵۰ تا ۱۳۸۵ را به تصویر می‌کشد.

فیلم تلویزیونی به سلامت بانو (۱۳۹۱)

در یکی از آخرین کارهای خود، عسل بدیعی در تله‌فیلم «به سلامت بانو» به کارگردانی مجتبی متولی در سال ۱۳۹۱، نقش زنی را ایفا کرد که به بیماری لاعلاجی مبتلا شده و تنها سه هفته از عمرش باقی مانده است.

کارنامه هنری

تصاویر زنده یاد عسل بدیعی