سید داوود دادمرزی، چهره ماندگار و صدای نوستالژیک اخبار ورزشی، پس از نزدیک به سه دهه فعالیت مستمر در رسانه ملی، پرونده کاری خود را بست و به جرگه بازنشستگان پیوست. این مجری و گوینده توانمند که سالها با اجرایی مسلط و لحنی آرام مهمان خانههای مردم بود، در تابستان سال ۱۴۰۱ با خواندن بیتی از حافظ روی آنتن زنده، پایان همکاری خود با تلویزیون را اعلام کرد. خداحافظی او که نمادی از پایان یک دوران کلاسیک در خبررسانی ورزشی محسوب میشود، واکنشهای بسیاری را در میان مخاطبان و اهالی رسانه برانگیخت.
مشخصات شخصی
- نام کامل: سید داوود دادمرزی زاده
- تاریخ تولد: ۴ بهمن ۱۳۵۱
- محل تولد: تهران
- تحصیلات: لیسانس تاریخ از دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری (یادگار امام)
- آغاز فعالیت حرفهای: سال ۱۳۷۴
- تاریخ بازنشستگی: مرداد ۱۴۰۱
- مدت فعالیت: ۲۸ سال
- تخصص: گوینده خبر، مجری، تهیهکننده و مستندساز ورزشی
دوران کودکی و مسیر تحصیلی
سید داوود دادمرزی در چهارمین روز از بهمن ماه سال ۱۳۵۱ در شهر تهران دیده به جهان گشود. او دوران نوجوانی و جوانی خود را در سالهای پرفراز و نشیب دهه شصت سپری کرد. بر اساس اطلاعات موجود، او تحصیلات متوسطه خود را در “هنرستان هنری مالک اشتر” گذراند. این دوره تحصیلی از سال ۱۳۶۶ آغاز شد و تا سال ۱۳۷۰ ادامه یافت.
پس از اخذ دیپلم و وقفهای کوتاه، دادمرزی برای تکمیل تحصیلات عالیه وارد دانشگاه شد. او در سال ۱۳۷۷ به دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری (که امروزه با نام یادگار امام شناخته میشود) راه یافت و در رشته تاریخ مشغول به تحصیل شد. سرانجام در سال ۱۳۸۱، او موفق به دریافت مدرک لیسانس تاریخ گردید. این پیشزمینه تحصیلی در رشته تاریخ، شاید دلیلی بر تسلط کلامی و ادبیات پخته او در اجراهای تلویزیونی بوده باشد.
آغاز فعالیت حرفهای در صدا و سیما
ورود داوود دادمرزی به سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران به سال ۱۳۷۴ بازمیگردد. او در دورانی پا به عرصه رسانه گذاشت که تلویزیون تنها مرجع اصلی دریافت اخبار برای مردم بود. صدای گرم، چهرهای متین و اجرایی بدون تپق و حاشیه، خیلی زود او را به یکی از ارکان اصلی بخشهای خبری ورزشی تبدیل کرد. او برخلاف بسیاری از مجریان که تنها به یک شبکه محدود میشوند، در طول ۲۸ سال فعالیت خود در شبکههای متعدد سیما از جمله شبکه یک، شبکه دو، شبکه سه، شبکه پنج و شبکه جهانی جامجم حضور داشت. حضور او در این شبکهها تنها به خواندن خبر محدود نمیشد، بلکه او نقش فعالی در تولید و گزارشگری برنامههای مختلف ایفا میکرد.
کارنامه پربار؛ از اجرا تا تهیهکنندگی
بسیاری از مخاطبان، دادمرزی را تنها با اخبار ورزشی ساعتهای پربیننده به یاد میآورند، اما کارنامه کاری او بسیار متنوعتر از صرفاً گویندگی خبر است. او در طول سه دهه فعالیت، مسئولیتهای مختلفی را در پشت و جلوی دوربین بر عهده داشته است. طبق سوابق کاری منتشر شده، او تهیهکنندگی برنامه “میراث نیاکان” را در کارنامه دارد که نشاندهنده تواناییهای مدیریتی او در تولید محتواست.
علاوه بر این، او به عنوان گزارشگر در برنامه “هفتروز ورزش” فعالیت داشته که نگاهی تحلیلی به وقایع ورزشی هفته داشت. در حوزه مستندسازی ورزشی نیز، دادمرزی در تولید برنامههای “فصل داغ فوتبال” و “فوتبال آسیایی” برای شبکه ورزش نقشآفرینی کرده است. همچنین صدای آشنای او در برنامه محبوب و تخصصی “فوتبال ۱۲۰” نیز شنیده شده است که نشاندهنده ارتباط او با برنامههای نسل جدید ورزشی بود. این تنوع در فعالیتها از او چهرهای همهفنحریف در دپارتمان ورزشی صدا و سیما ساخته بود.
ماجرای خداحافظی ناگهانی و شعر حافظ
یکی از ماندگارترین لحظات دوران کاری داوود دادمرزی، لحظه خداحافظی اوست. در مرداد ماه سال ۱۴۰۱، مخاطبان اخبار ورزشی شاهد صحنهای غیرمنتظره بودند. دادمرزی در پایان بخش خبری، رو به دوربین کرد و با لحنی که ترکیبی از بغض و آرامش بود، پایان فعالیت ۲۸ ساله خود را اعلام نمود.
این خداحافظی ناگهانی، به سرعت در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی وایرال شد. بسیاری از کاربران این شیوه وداع را با استانداردهای حرفهای شبکههای جهانی مقایسه کردند و از آن به عنوان یک پایانبندی باکلاس و محترمانه یاد کردند.
شایعات و واقعیتِ دلیل خداحافظی
همانند هر رویداد رسانهای دیگری، خداحافظی دادمرزی نیز با شایعاتی همراه شد. در روزهای ابتدایی پس از آخرین اجرای او، برخی گمانهزنیها در فضای مجازی مبنی بر اختلاف او با مدیران شبکه سه یا سیاستهای سازمان صدا و سیما مطرح شد. حتی برخی ادعا کردند که او اخراج شده یا مجبور به کنارهگیری شده است.
با این حال، منابع موثق و بررسیهای دقیقتر نشان داد که دلیل اصلی این خداحافظی، تنها رسیدن به موعد بازنشستگی قانونی بوده است. دادمرزی پس از ۲۸ سال خدمت صادقانه، به مرحله بازنشستگی رسید و هیچگونه حاشیه سیاسی یا مدیریتی در این تصمیم دخیل نبوده است. او با احترام و به خواسته خود پس از تکمیل سنوات خدمت، میکروفون را زمین گذاشت.
زندگی شخصی و حریم خصوصی
یکی از ویژگیهای بارز شخصیتی داوود دادمرزی، محافظت شدید او از حریم خصوصیاش است. برخلاف بسیاری از سلبریتیها و چهرههای تلویزیونی که جزئیات زندگی خود را در شبکههای اجتماعی به اشتراک میگذارند، دادمرزی همواره مرز مشخصی بین کار و زندگی شخصی قائل بوده است. تحقیقات و جستجوها نشان میدهد که هیچ اطلاعات دقیقی درباره وضعیت تاهل، نام همسر یا تعداد فرزندان او در رسانهها منتشر نشده است.
این سکوت خبری درباره خانواده، انتخابی آگاهانه از سوی او برای دور نگه داشتن عزیزانش از حواشی دنیای شهرت بوده است. تنها اطلاعاتی که از روابط دوستانه او به بیرون درز کرده، دوستی صمیمی او با “داریوش فرضیایی” (عمو پورنگ) و “حمید محمدی” (گوینده خبر و مجری) است که نشان از ارتباطات او با همکاران قدیمی و باسابقه دارد.
دوران بازنشستگی و تغییر چهره
پس از خداحافظی در سال ۱۴۰۱، داوود دادمرزی تا حد زیادی از انظار عمومی پنهان شد و زندگی آرامی را در پیش گرفت. او فعالیت رسانهای جدیدی را آغاز نکرد و خبری از حضور او در پلتفرمهای اینترنتی یا شبکههای دیگر نبود. با این حال، در سال ۱۴۰۳، انتشار تصاویری جدید از او در فضای مجازی توجه کاربران را جلب کرد.
در این تصاویر، تغییرات ظاهری ناشی از گذر زمان و سپیدی موهای آقای مجری مشهود بود. این تصاویر بار دیگر موجی از خاطرهبازی و حس نوستالژی را در میان نسلی که سالها اخبار پیروزیها و شکستهای تیمهای محبوبشان را با صدای او شنیده بودند، زنده کرد. کاربران شبکههای اجتماعی با بازنشر این عکسها، از او به عنوان نمادی از دوران طلایی و کلاسیک تلویزیون یاد کردند؛ دورانی که خبر خواندن آداب و وقاری خاص داشت و دادمرزی یکی از آخرین بازماندگان آن نسل بود.
تصاویر شخصی داوود دادمرزی
