شیوا ابراهیمی، نامی آشنا در عرصه بازیگری ایران است که طی بیش از دو دهه فعالیت هنری، نقشهای ماندگاری را در ذهن مخاطبان تلویزیون و سینما ثبت کرد. اما داستان زندگی او تنها به صحنه تئاتر و قاب دوربین ختم نمیشود؛ ماجرای مهاجرت ناگهانی و حواشی اخیر او، این هنرمند را در کانون توجهات رسانهای قرار داده است.
از تولد در شمیرانات تا صحنه تئاتر
شیوا ابراهیمی در تاریخ ۲۹ بهمن ۱۳۵۵ در منطقه شمیرانات تهران چشم به جهان گشود. او در خانوادهای معمولی رشد کرد و از همان دوران نوجوانی شیفته دنیای هنر بود. علاقه او به بازیگری باعث شد تا مسیر تحصیلی خود را نیز در همین راستا انتخاب کند.
او در سال ۱۳۷۳ وارد دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر تهران شد و موفق به اخذ مدرک کارشناسی تئاتر با گرایش عروسکی گردید. فعالیت جدی هنری او همزمان با ورود به دانشگاه و با تئاتر دانشجویی آغاز شد؛ دورهای که به گفته خودش، پایهگذار شخصیت هنری و عمق بازیگریاش بوده است.
زندگی شخصی: عشق، سفر به هند و مادر شدن
زندگی خصوصی شیوا ابراهیمی، با وجود تلاش او برای حفظ حریم شخصی، نکات جالبی دارد. او سالها پیش با آقای «بهنام خدایاری» ازدواج کرد. حاصل این ازدواج دختری به نام «نفس» است که در سال ۱۳۸۱ متولد شد. نکته جالب توجه اینجاست که نفس در کشور هندوستان به دنیا آمده است؛ چرا که شیوا و همسرش برای مدت چهار سال در هند زندگی میکردند.
ابراهیمی همواره در صفحات مجازی خود از خانوادهاش به عنوان بزرگترین حامی در برابر فشارهای کاری و اجتماعی یاد میکند. او که یک برادر بزرگتر نیز دارد، بارها تأکید کرده که اولویت اصلی زندگیاش مادری کردن و داشتن یک زندگی آرام است.
کارنامه درخشان هنری: از «کهنه سوار» تا «مینو»
ورود حرفهای شیوا ابراهیمی به قاب تلویزیون در سال ۱۳۷۵ با سریال «کهنه سوار» به کارگردانی اکبر خواجویی رقم خورد. استعداد او خیلی زود دیده شد و توانست در سال ۱۳۷۹ نقش اصلی سریال «مسافر» را بازی کند. او در دهه ۸۰ و ۹۰ شمسی به یکی از بازیگران پرکار و محبوب تبدیل شد.
نقشآفرینیهای او در سریالهایی همچون «زیر هشت»، «پردهنشین» و «مینو» او را به اوج شهرت رساند. اگرچه او تاکنون جایزه رسمی عمدهای دریافت نکرده، اما بازیهای روان و تأثیرگذارش، بهویژه در نقش زنان قوی و درامهای اجتماعی، همواره مورد تحسین منتقدان بوده است. او در سینما نیز با فیلمهایی مثل «شام آخر» و «گنجشکک اشی مشی» حضور داشته است.
جدول کامل آثار سینمایی و تلویزیونی
در جدول زیر، مروری دقیق بر کارنامه هنری شیوا ابراهیمی داریم که تنوع نقشهای او را نشان میدهد:
| سال تولید | نام اثر | قالب (سریال/فیلم) |
|---|---|---|
| ۱۳۷۵ | کهنه سوار | سریال تلویزیونی |
| ۱۳۷۹ | مسافر | سریال تلویزیونی |
| ۱۳۸۰ | شام آخر | فیلم سینمایی |
| ۱۳۸۶ | خواب لیلا | فیلم سینمایی |
| ۱۳۸۹ | زیر هشت | سریال تلویزیونی |
| ۱۳۹۰ | فرات | سریال تلویزیونی |
| ۱۳۹۲ | گنجشکک اشی مشی | فیلم سینمایی |
| ۱۳۹۲ | سه ماهی | تلهفیلم |
| ۱۳۹۳ | پردهنشین | سریال تلویزیونی |
| ۱۳۹۳ | روشناییهای حقیقی | تلهفیلم |
| ۱۳۹۴ | در پروازهای خروجی بود که گم شد، ریحانه | فیلم |
| ۱۳۹۶ | دیگری | سریال تلویزیونی |
| ۱۳۹۷ | مینو | سریال تلویزیونی |
| ۱۳۹۷ | برادر جان | سریال تلویزیونی |
| ۱۳۹۷ | خون خدا | فیلم سینمایی |
| ۱۳۹۸ | خانه امن | سریال تلویزیونی |
| ۱۳۹۹ | زمین گرم | سریال تلویزیونی |
| ۱۳۹۹ | بیگانهای با من است | سریال تلویزیونی |
| ۱۴۰۰ | کلبهای در مه | سریال تلویزیونی |
مهاجرت به ترکیه و فرانسه: فصلی نو
خرداد ماه سال ۱۴۰۱ نقطه عطفی در زندگی شیوا ابراهیمی بود. او تصمیم به مهاجرت گرفت و ابتدا راهی استانبول ترکیه شد. او در آن زمان با انتشار پستی کوتاه نوشت: «هیچی ندارم بگم، جز اینکه خوشحالم، شکر…». این جملات نشان میداد که او احتمالاً برای رهایی از فشارهای اجتماعی و هنری موجود، این تصمیم سخت را گرفته است.
او پس از مدتی اقامت در ترکیه، مقصد خود را تغییر داد و اکنون ساکن پاریس در کشور فرانسه است. زندگی جدید او با فعالیتهای فرهنگی متفاوتی گره خورده است؛ از داستانخوانی برای کودکان به همراه مهدیه صدرنژاد در کتابفروشی ناکجا گرفته تا اجرای نمایشهایی مانند «پیکر زن همچون میدان نبرد در جنگ بوسنی».
ماجرای جنجالی کشف حجاب و حواشی سیاسی
نام شیوا ابراهیمی در شهریور ۱۴۰۱ بیش از پیش بر سر زبانها افتاد. او در واکنش به فوت مهسا امینی و در اعتراض به حجاب اجباری، اقدام به انتشار عکس بدون حجاب خود کرد.
او صراحتاً در پستی نوشت:
«من یک زن ایرانیم که سالها بود از سر اجبار و ترس روسری به سر داشتم ولی هیچوقت به خواست و اختیارم نبوده.»
این اقدام که پس از حرکت بازیگرانی مثل شبنم فرشادجو انجام شد، واکنشهای گستردهای داشت. گروهی از حامیانش او را نماد آزادیخواهی و شجاعت دانستند، در حالی که برخی رسانهها و منتقدان، رفتار او را افراطی خواندند.
حواشی او به همینجا ختم نشد؛ انتشار عکسهایی با پوشش متفاوت در خارج از کشور، از جمله عکس یادگاری با مجسمه جانی دپ در ترکیه که برخی رسانهها آن را «برهنگی زننده» توصیف کردند، جنجالبرانگیز شد.
ابراهیمی همچنین با حمایت از توماج صالحی و دابسمش کردن آهنگ «میدون جنگه»، مواضع سیاسی و اعتراضی خود را در پلتفرمهایی مانند ایکس (توییتر سابق) به وضوح اعلام کرده است.
