یزید شخصیتی بسیار منفوری است که هر کسی نباید و نمی تواند نقش او را در سریال های تاریخ و مذهبی بازی کند. سریال مهمان کشی که این روزها در حال پخش از تلویزیون است اگرچه نتوانسته مخاطبان زیادی را به خود جلب کند اما با یک حاشیه مهم همراه بوده است. در این سریال بر خلاف رویه رایج در سریال‌های مذهبی و تاریخی، کارگردان نقش اول سریال را به نقش منفی سریال اختصاص داده است.
پژمان بازغی در نقش یزید
شخصیت یزید در سریال «مهمان‌کشی» یکی از چالش‌برانگیزترین نقش‌های کارنامه پژمان بازغی است. او را در این قالب نمی‌توان پذیرفت؛ چون فردیت بازیگر بر کاراکتر چربش دارد.
علی رغم همه تلاش‌های بازغی برای ارائه چهره منفی از یزید به دلیل ویژگی‌های ذاتی‌اش، از انجام این کار برنیامده و حتی دیالوگ‌های منفی و رفتارهای ظاهری‌اش به دلیل عدم تطابق با بازیگر حالتی اگزجره و تصنعی به خود گرفته است.
با تماشای یزید، احساس می‌کنیم این خود بازغی است که دارد صحبت می‌کند و حتی برای مثال، لحن او تفاوتی با سریال قبلی‌اش «یزدان» ندارد. سازندگان «مهمان‌کشی» دنبال نوآوری بوده‌اند و اغلب شخصیت‌ها به شکل محاوره حرف می‌زنند. همین موضوع تبدیل به یکی از ضعف‌های سریال و بازی بازغی شده است. شاید اگر صدای او دوبله می‌شد، حس همراهی بوجود می‌آمد.
از سوی دیگر، گریم و پوشش فاقد قدرت و کارآیی کافی برای نزدیک شدن بازیگر به شخصیت است. ریش و مو به همراه لباس عربی بر چهره واقعی بازغی غلبه ندارد و به جای ملاقات با یزید، خود پژمان را می‌بینیم. این ضعف نیز به سازندگان سریال برمی‌گردد که نشانه‌هایی برای ایجاد تفاوت چشمگیر در چهره او ایجاد نکرده‌اند.
در لحظاتی، ویژگی‌های یزید مثل علاقه به عشق و حال و سر به هوایی و قدرت طلبی و… در بازی بازغی به چشم می‌آید که نشان از تجربه و توان او دارد. با این حال، باید منتظر موقعیت‌های دراماتیک و نقاط عطف زندگی کاراکتر بود تا ببینیم بازیگر چه مصافی با نقش دارد. آیا مثل بابک حمیدیان (ایفاگر نقش یزید در فیلم رستاخیز) اتفاقی ویژه رقم می‌زند یا خیر.
مقایسه بازی بابک حمیدیان با پژمان بازغی در نقش یزید
یزید در «رستاخیز» با بازی بابک حمیدیان
بابک حمیدیان بازیگر بسیار توانمندی است که این روزها در شخصیت جمشید نجات در سریال تاسیان خوش درخشید. اما او در سریال رستاخیز که توقیف شده نقش یزید را ایفا کرده است.
-
کاراکترپردازی: در «رستاخیز»، یزید نه‌تنها به عنوان یک شخصیت تاریخی، بلکه به عنوان نماد فساد، قدرت‌طلبی، و انحراف از حقیقت به تصویر کشیده شده است. روایت کلاسیک و وفادار به متون تاریخی باعث شده که یزید تصویری هراس‌انگیز، اما در عین حال انسانی داشته باشد.
-
بازی بابک حمیدیان: او با بهره‌گیری از بیان چهره، سکوت‌های معنادار، و تن صدای حساب‌شده، یزید را شخصیتی زیرپوستی، سرد و باهوش نمایش می‌دهد. نگاه‌هایش بار گناه، تردید و جاه‌طلبی را منتقل می‌کنند. این بازی به‌شدت درونی‌سازی‌شده است.
-
گریم و طراحی لباس: گریم و پوشش نقش کمک شایانی به باورپذیری کرده. یزیدِ حمیدیان برای مخاطب، «بابک حمیدیان» نیست، بلکه «خودِ یزید» است.
یزید در «مهمان‌کشی» با بازی پژمان بازغی
-
کاراکترپردازی: «مهمان‌کشی» نگاهی غیرکلاسیک و حتی تا حدی طنز یا محاوره‌محور به تاریخ دارد. شخصیت‌ها ساده‌سازی شده‌اند و یزید به جای اینکه یک نیروی شر مطلق یا چالش‌برانگیز باشد، بیشتر به یک نقش منفی معمولی با رفتارهای کلیشه‌ای تبدیل شده است.
-
بازی پژمان بازغی: بازی او به شدت تحت تأثیر شخصیت خودش است. شخصیت‌پردازی مستقل از بازیگر شکل نگرفته و در نتیجه، مخاطب به جای یزید، پژمان بازغی را می‌بیند. دیالوگ‌ها محاوره‌ای‌اند و لحن صدای او تغییری نسبت به دیگر نقش‌هایش ندارد، که باعث مصنوعی شدن بازی شده است.
-
گریم و ظاهر: برخلاف نسخه رستاخیز، گریم یزید در «مهمان‌کشی» تأثیرگذار نیست. لباس و ریش، هویت تاریخی را القا نمی‌کنند و نتوانسته‌اند فاصله لازم را از چهره واقعی بازیگر ایجاد کنند.
