پریناز ایزدیار، ستاره سینمای ایران، با حضور پرقدرت و استایلی خیره‌کننده بر فرش قرمز هفتاد و هشتمین جشنواره فیلم کن، بار دیگر نگاه‌ها را به سوی خود و سینمای ایران معطوف کرد. او به همراه سعید روستایی، کارگردان نام‌آشنا، پیمان معادی و دیگر عوامل فیلم “زن و بچه”، جدیدترین ساخته روستایی، در این رویداد معتبر سینمایی حضور یافته‌اند.
این فیلم که در بخش مسابقه اصلی برای کسب نخل طلا رقابت می‌کند، پس از نمایش با استقبال گرم و تشویق ۱۰ دقیقه‌ای تماشاگران مواجه شد و ایزدیار برای بازی در نقش محوری “مهناز” مورد تحسین منتقدان قرار گرفته است.
درخشش پریناز ایزدیار بر فرش قرمز کن: وقار و ظرافت ایرانی
حضور پریناز ایزدیار در جشنواره کن ۲۰۲۵ تنها به نقش‌آفرینی قدرتمند او در فیلم “زن و بچه” محدود نشد؛ استایل او بر فرش قرمز نیز توجه بسیاری از رسانه‌ها و علاقه‌مندان به مد را به خود جلب کرد. ایزدیار با یک لباس جذاب مشکی و گردنبندی خیره‌کننده، با وقار و ظرافت خاصی ظاهر شد. این لباس تمام مشکی، بلند و ساده، که طراحی آن بر عهده‌ی غزل رجبیان، طراح ایرانی و همسر مهران مدیری، بوده است، انتخابی هوشمندانه و تحسین‌برانگیز بود. رجبیان با برند خود در سال‌های اخیر در عرصه مد خوش درخشیده و این طراحی نیز گواهی بر استعداد و دید هنری اوست.
لباس ایزدیار با برش‌هایی کلاسیک و مینیمال، فاقد هرگونه جزئیات اغراق‌آمیز بود، اما دوخت بسیار دقیق و ساختار منظم آن، زیبایی طبیعی و شخصیت محکم این بازیگر توانمند را بیش از پیش نمایان می‌ساخت. انتخاب رنگ مشکی، که همواره نمادی از قدرت، آرامش و سلیقه‌ای ظریف شناخته می‌شود، در هماهنگی کامل با فضای رسمی و هنری جشنواره کن قرار داشت و جلوه‌ای از پختگی و اعتماد به نفس را به نمایش می‌گذاشت. این انتخاب نشان داد که ایزدیار نه تنها در عرصه بازیگری، بلکه در انتخاب پوشش نیز نگاهی حرفه‌ای و حساب‌شده دارد.
“زن و بچه”: روایتی از چالش‌های یک زن در جامعه مردسالار
فیلم “زن و بچه”، به نویسندگی و کارگردانی سعید روستایی و تهیه‌کنندگی سید جمال ساداتیان، محصول سال ۱۴۰۳ است. پریناز ایزدیار و پیمان معادی بازیگران اصلی این درام اجتماعی هستند. فیلم داستان زنی به نام مهناز (با بازی پریناز ایزدیار) را روایت می‌کند که یک پرستار بیوه ۴۰ ساله است و با پسر یاغی‌اش که به‌تازگی از مدرسه اخراج شده، دائما درگیر است.
در طول مراسم نامزدی مهناز با حمید (با بازی پیمان معادی)، تنش‌های خانوادگی به اوج می‌رسد و یک حادثه دردناک و تراژیک رخ می‌دهد. در پی این حادثه، مهناز باید با فقدانی که تجربه کرده دست و پنجه نرم کند و در مسیری برای برقراری عدالت قدم بردارد. فیلم به چالش‌های یک زن در مواجهه با ساختار مردسالار جامعه می‌پردازد.
این چهارمین همکاری پیمان معادی با سعید روستایی پس از فیلم‌های “ابد و یک روز” (۱۳۹۴)، “متری شیش و نیم” (۱۳۹۷) و “برادران لیلا” (۱۴۰۱) و سومین همکاری پریناز ایزدیار با این کارگردان پس از “ابد و یک روز” و “متری شیش و نیم” محسوب می‌شود. حضور بازیگران دیگری چون فرشته صدرعرفایی در نقش مادر، حسن پورشیرازی، سحر گلدوست، سها نیاستی، مازیار سیدی، آرشیدا درستکار، جواد پورحیدری و منصور نصیری نیز به غنای این اثر افزوده است.
سفر “زن و بچه” به کن مسیری پرفراز و نشیب داشته است. سعید روستایی در شهریور ۱۴۰۳ خبر از نگارش فیلمنامه داد و پس از آن درخواست پروانه ساخت از سوی سید جمال ساداتیان ثبت شد. مجوز ساخت فیلم پس از ۶ ماه، در آذر ۱۴۰۳ صادر شد. فیلمبرداری در دی‌ماه ۱۴۰۳ آغاز و در ۳۰ اسفند ۱۴۰۳ به پایان رسید. مراحل پس‌تولید به صورت فشرده انجام شد تا فیلم به کمیته انتخاب جشنواره کن ۲۰۲۵ برسد. هرچند در ابتدا نام فیلم در فهرست رسمی اعلام شده نبود، اما پس از تحویل نسخه کامل، “زن و بچه” در ۳ اردیبهشت ۱۴۰۴ به بخش مسابقه اصلی هفتاد و هشتمین جشنواره فیلم کن راه یافت و اولین نمایش جهانی خود را در ۲۲ مه ۲۰۲۵ (مطابق با اول خرداد ۱۴۰۴) تجربه کرد. شرکت فرانسوی Goodfellas مسئولیت فروش بین‌المللی این فیلم را بر عهده دارد.
نگاه منتقدان به “زن و بچه”
واکنش‌های اولیه منتقدان به “زن و بچه” متفاوت بوده است. پیتر دبروژ از مجله ورایتی، فیلم را اثری ناامیدکننده خوانده که با وجود نیت خیر کارگردان در به تصویر کشیدن مبارزه یک زن علیه مردسالاری، به دلیل شخصیت‌پردازی غیرمنطقی و فقدان ارتباط فرهنگی با مخاطب جهانی، از تأثیرگذاری لازم برخوردار نیست. در مقابل، پیتر بردشاو از گاردین با اعطای سه ستاره از پنج ستاره، به سبک روایی ساده، اجرای خوب معادی و اجرای پرشور ایزدیار و تمرکز بر نابرابری‌های جنسیتی اشاره کرده، هرچند برخی جنبه‌های داستان را گیج‌کننده یافته است.
دیمون وایز از مجله ددلاین، فیلم را مطالعه شخصیتی و نقدی بر ساختار مردسالار ایران و نظام قضایی تبعیض‌آمیز آن دانسته و اجرای بازیگران اصلی و سبک بصری روستایی را ستوده است. چیس هاچینسون از درپ، ضمن اشاره به برخی ضعف‌ها در ساختار و شدت غم‌انگیز بودن بیش از حد فیلم، افزوده که اجرای ایزدیار و توانایی روستایی در خلق فضا، فیلم را نجات می‌دهد. سوفی مانکس کافمن در ایندی‌وایر نیز نمره B+ به فیلم داده و با تحسین بازی قدرتمند ایزدیار، او را یکی از شانس‌های اصلی جایزه بهترین بازیگر زن کن دانسته است، هرچند معتقد است انباشت مصیبت‌ها فیلم را در مرز تبدیل شدن به سریال آبکی قرار می‌دهد که بازی ایزدیار و کارگردانی روستایی مانع از آن می‌شوند.
پریناز ایزدیار: از بابل تا فرش قرمز کن
پریناز ایزدیار در ۸ شهریور ۱۳۶۴ در شهر بابل متولد شد. پدرش وکیل و مادرش خانه‌دار بود و او فرزند آخر یک خانواده پنج نفره با دو خواهر بزرگتر است. به دلیل شغل پدر، خانواده‌اش میان شهرهای شمالی ایران و تهران در رفت و آمد بودند، اما پریناز در نهایت تصمیم گرفت برای دنبال کردن رویاهایش در تهران بماند و زندگی مستقلی را آغاز کند. با وجود مخالفت اولیه پدر با ورود او به عرصه بازیگری، حمایت همیشگی مادرش، پشتوانه‌ای برای او بود. ایزدیار در رشته گرافیک تحصیل کرد و فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۸۵ آغاز نمود.
نخستین تجربه بازیگری او در فیلم “یک مرد، یک شهر” به کارگردانی حسن هدایت بود که هرگز اکران نشد. سپس در تله‌فیلم “ماه در سایه” (۱۳۸۸) به کارگردانی سعید ابراهیمی‌فر ایفای نقش کرد. اما نقطه عطف اولیه در کارنامه او، سریال “پنج کیلومتر تا بهشت” در ماه رمضان ۱۳۹۰ بود که باعث شناخته شدن بیشترش شد. پس از آن با بازی در سریال “زمانه” و نقش‌آفرینی در سریال محبوب “شهرزاد” به کارگردانی حسن فتحی، شهرت بیشتری کسب کرد.
اوج کارنامه هنری ایزدیار و نقطه درخشش بی‌بدیل او، بازی در فیلم “ابد و یک روز” (۱۳۹۴) به کارگردانی سعید روستایی بود. او برای ایفای نقش سمیه، دختری که درگیر مشکلات خانوادگی و اجتماعی است، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را از سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر دریافت کرد. این فیلم با استقبال گسترده منتقدان و مخاطبان مواجه شد و جوایز متعددی را از آن خود کرد.
ایزدیار پس از “ابد و یک روز” در فیلم‌های مهم دیگری چون “ویلایی‌ها” (۱۳۹۵) که برایش تندیس حافظ بهترین بازیگر زن را به ارمغان آورد، “تابستان داغ” (۱۳۹۵) که جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره بین‌المللی فیلم داکا را برای او در پی داشت، و “هت‌تریک” (۱۳۹۶) نقش‌آفرینی کرد. در سال ۱۳۹۶، در فیلم کمدی سیاه “خوک” به کارگردانی مانی حقیقی و “مقیمان ناکجا” به کارگردانی شهاب حسینی حضور یافت.
در سال‌های اخیر، ایزدیار با انتخاب نقش‌های متفاوت و جسورانه، توانایی‌های خود را بیش از پیش به نمایش گذاشته است. بازی او در فیلم “بی‌همه‌چیز” (۱۳۹۹) به کارگردانی محسن قرایی، اقتباسی از نمایشنامه “ملاقات با بانوی سالخورده”، در نقش دختری محلی که قربانی بی‌عدالتی اجتماعی شده، در کنار بازیگرانی چون پرویز پرستویی و هدیه تهرانی درخشید و بار دیگر توانایی‌اش در ایفای نقش‌های پیچیده و چندلایه را ثابت کرد. همچنین در فیلم “مغز استخوان” (۱۳۹۸) به کارگردانی حمیدرضا قربانی، نقش مادری را ایفا کرد که برای نجات جان فرزندش با تصمیمات دشواری مواجه می‌شود؛ فیلمی که به دلیل مضمون انسانی و بازی‌های قدرتمند، مورد توجه قرار گرفت. بازی او در سریال “جیران” در نقش معشوقه ناصرالدین شاه نیز با استقبال مخاطبان روبه‌رو شد.
پریناز ایزدیار با انتخاب چنین نقش‌هایی نشان داده که به ایفای شخصیت‌هایی با بار دراماتیک بالا و چالش‌برانگیز که از فضای معمول سینمای تجاری فاصله دارند، علاقه‌مند است. او علاوه بر فعالیت‌های هنری، به فعالیت‌های اجتماعی نیز توجه دارد و به عنوان سفیر بنیاد بیماری‌های نادر فعالیت کرده، از حقوق حیوانات حمایت می‌کند و به موسسه محک نیز یاری رسانده است. ایزدیار که تاکنون ازدواج نکرده، در مصاحبه‌ای از علاقه خود به تجربه مادر شدن در آینده سخن گفته است.
اهمیت حضور “زن و بچه” در کن ۲۰۲۵
حضور “زن و بچه” در بخش مسابقه اصلی جشنواره کن، آن هم پس از موفقیت فیلم قبلی سعید روستایی، “برادران لیلا”، در همین جشنواره در سال ۲۰۲۲، نشان‌دهنده جایگاه رو به رشد سینمای ایران و استعدادهای جوان آن در عرصه بین‌المللی است. این فیلم که به عنوان یک درام خانوادگی معاصر با موضوع انتقام و بخشش توصیف شده، بار دیگر توانایی روستایی در به تصویر کشیدن معضلات اجتماعی با نگاهی انسانی و جسورانه را به نمایش می‌گذارد.
نشریه هالیوود ریپورتر پیش از این، از “زن و بچه” به عنوان یکی از فیلم‌های مورد انتظار برای رونمایی در جشنواره کن ۲۰۲۵ نام برده بود و به همکاری شرکت فرانسوی “Goodfellas” (که به “نجواگران کن” شهرت دارد) برای فروش بین‌المللی این درام ایرانی اشاره کرده بود. این نشریه همچنین بر تأثیر فزاینده جشنواره کن بر جوایز اسکار تأکید کرده و موفقیت فیلم‌هایی چون “آنورا” و “امیلیا پرز” در اسکار پس از درخشش در کن را گواهی بر این مدعا دانسته است. با بین‌المللی‌تر شدن اعضای آکادمی اسکار، سلیقه آن‌ها نیز فرهیخته‌تر شده و استانداردهای جشنواره کن به عنوان معیاری برای برتری سینمایی شناخته می‌شود.
حضور پریناز ایزدیار با فیلم “زن و بچه” در فرش قرمز جشنواره کن ۲۰۲۵، نه تنها یک موفقیت فردی برای این بازیگر با استعداد، بلکه دستاوردی مهم برای سینمای ایران است. او با نقش‌آفرینی‌های درخشان و انتخاب‌های هوشمندانه، به یکی از چهره‌های تأثیرگذار و قابل اتکای سینمای معاصر ایران تبدیل شده است و حضورش در کنار بزرگان سینمای جهان، نویدبخش آینده‌ای روشن‌تر برای او و هنر هفتم ایران است. باید منتظر ماند و دید که “زن و بچه” و پریناز ایزدیار تا چه اندازه می‌توانند در شب پایانی جشنواره بدرخشند و جوایز اصلی را از آن خود کنند. این فیلم هم اکنون برای کسب نخل طلا در انتظار تصمیم هیئت داوران به ریاست ژولیت بینوش قرار دارد.
2 نظر
ایمان چراغی
موفق باشید پریناز ایزدیار
رضا
وقار و ظرافت دیگه خیلی سمی بود