فرامرز صدیقی، نامی که روزگاری بر تارک سینما و تئاتر ایران میدرخشید، اکنون برای بسیاری از نسل جدید تنها خاطرهای دور یا حتی نامی ناآشناست. این هنرمند باسابقه که کارنامه پرباری از نقشآفرینیهای ماندگار در سینما و تلویزیون دارد، سالهاست که از انظار عمومی دور شده و به گفته برخی، انزوا را برگزیده است. این بیوگرافی، نگاهی دارد به فراز و فرودهای زندگی حرفهای بازیگری که از صحنه تئاتر آغاز کرد، بر پرده سینما درخشید و سپس به سکوتی طولانی پناه برد.
مشخصات شخصی
- تاریخ تولد: ۱۳۲۸
- زادگاه: سقز، کردستان
- تحصیلات: فارغالتحصیل رشته تئاتر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران
- مهاجرت به تهران: سال ۱۳۴۶ در سن ۱۸ سالگی پس از قبولی در دانشگاه تهران
نکته: از خانواده آقای صدیقی هیچ اطلاعی در دست نیست.
آغاز فعالیت هنری و درخشش در سینمای پیش از انقلاب
فرامرز صدیقی فعالیت حرفهای خود را در سال ۱۳۴۷، زمانی که دانشجوی ۱۹ ساله سال دوم دانشگاه بود، با بازی در تئاتر «رستم و سهراب» آغاز کرد و استعداد خود را به نمایش گذاشت. ورود او به عرصه سینما در سال ۱۳۵۱ با فیلم «چشمه» به کارگردانی آربی اوانسیان رقم خورد.
با این حال، شهرت برای او با فیلم «برهنه تا ظهر با سرعت» (محصول ۱۳۵۵، اکران با تأخیر و سانسور) به دست آمد. این فیلم به دلیل ماهیت جنجالیاش، پس از چهار سال از تولید و با حذف بخشهایی از آن، مجوز پخش گرفت و زمان آن از ۱۳۰ دقیقه به ۱۰۵ دقیقه کاهش یافت.
فرامرز صدیقی در نقش مهدی جوانی و فرشته جنابی در نقش دختر مورد علاقهاش در این فیلم بسیار جنجالی بازی کردند. از دیگر کارهای شاخص او در این دوره میتوان به «زن باکره» (۱۳۵۲) اشاره کرد که در کنار مرتضی عقیلی و مهدی فخیمزاده به ایفای نقش پرداخت. صدیقی پیش از انقلاب همچنین به عنوان مدرس بازیگری تئاتر فعالیت داشت و از شاگردان مشهور وی میتوان به مهرانه مهینترابی اشاره کرد.
ادامه مسیر و افتخارات پس از انقلاب
پس از انقلاب اسلامی، فرامرز صدیقی در سال ۱۳۵۹ با فیلم «گفت هر سه نفرشان» به کارگردانی غلامعلی عرفان و در کنار بازیگرانی چون سعید امیرسلیمانی، جمشید مشایخی و همایون اسعدیان، فعالیت سینمایی خود را از سر گرفت.
این بازگشت، سرآغازی برای دورهای پربار در کارنامه هنری او بود. او در آثار مهمی چون «تیغ و ابریشم» (۱۳۶۴)، «دندان مار» (۱۳۶۸) به کارگردانی مسعود کیمیایی، «آخرین پرواز» (۱۳۶۸)، «دلشدگان» (۱۳۷۰) اثر علی حاتمی و «دادستان» (۱۳۷۰) به ایفای نقش پرداخت.
کارگردان:مسعود کیمیایی
محصول:1367
اوج موفقیت هنری او، کسب سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم «دادستان» در دهمین دوره جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۷۰ بود. وی پیش از آن در سال ۱۳۶۸ نیز برای بازی در فیلم «دندان مار» نامزد دریافت این جایزه شده بود که در نهایت به خسرو شکیبایی برای فیلم هامون رسید.
صدیقی در سال ۱۳۷۱ نیز در قامت نویسنده و کارگردان، فیلم سینمایی «طعمه» را با حضور جمشید هاشمپور و رضا رویگری ساخت. اولین حضور تلویزیونی او نیز با سریال «پاییز بلند» در سال ۱۳۷۲ رقم خورد.
فرامرز صدیقی در تله فیلم مناسبتی خانه دل (مربوط به عید قربان) نیز ایفای نقش کرده است.
چرا فرامرز اصلانی به این روز افتاده؟
در آذرماه سال ۱۴۰۰، پرویز پرستویی، بازیگر شناختهشده سینمای ایران، با انتشار عکسی جدید از فرامرز صدیقی در سن ۷۲ سالگی، موجی از واکنشها را در میان هنرمندان و مردم برانگیخت. پرستویی در توضیح عکس نوشت:
«شک ندارم خیلی هایتان او را نمی شناسید! این عزیز کسی نیست جز هنرمند با سواد و خوش اخلاق و خوش تیپ آقای صدیقی…». او همچنین اشاره کرد که در زمان ساخت فیلم «قاتل اهلی» (۱۳۹۵) به کارگردانی مسعود کیمیایی، به دنبال صدیقی رفته بودند اما او حتی حاضر نشد درِ خانه را روی عوامل تولید باز کند. این پست، وضعیت ظاهراً نامطلوب این بازیگر پیشکسوت و مسئله فراموش شدن هنرمندان در سینمای ایران را به شدت برجسته کرد و باعث تأمل بسیاری شد.
وضعیت کنونی فرامرز صدیقی
آخرین فیلم سینمایی که فرامرز صدیقی در آن به ایفای نقش پرداخته، «خاک و آتش» محصول سال ۱۳۸۹ است. آخرین حضور تلویزیونی او نیز به سریال «سرنوشت» در سال ۱۳۸۶ بازمیگردد.
پس از آن، به گفته برخی همکارانش، او گوشهگیری را انتخاب کرده و عملاً از عرصه هنر کنارهگیری کرده است. با وجود اینکه عکس منتشر شده توسط پرویز پرستویی نگرانیهایی را در مورد وضعیت او ایجاد کرد، رضا رضوی (بازیگر) در ویدیویی کوتاه اعلام کرد که حال فرامرز صدیقی خوب است. با این حال، دوری بیش از یک دههای او از فعالیتهای هنری و انتخاب زندگی به دور از هیاهو، همچنان برای دوستدارانش سوالبرانگیز است.
کارنامه هنری فرامرز صدیقی
فیلمهای سینمایی
سال | عنوان فیلم | توضیحات |
---|---|---|
۱۳۵۱ | چشمه | |
۱۳۵۲ | زن باکره | |
۱۳۵۵ | برهنه تا ظهر با سرعت | شهرت با این فیلم |
۱۳۵۷ | امشب اشکی میریزد | |
۱۳۵۹ | گفت هر سه نفرشان | اولین فیلم بعد از انقلاب |
۱۳۶۴ | تیغ و ابریشم | از کارهای شاخص |
۱۳۶۶ | سایههای غم | |
۱۳۶۷ | روزنه | |
۱۳۶۸ | زمان ازدسترفته | |
۱۳۶۸ | دندان مار | نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد |
۱۳۶۸ | آخرین پرواز | |
۱۳۷۰ | دلشدگان | |
۱۳۷۰ | دادستان | برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد |
۱۳۷۱ | طعمه | نویسنده و کارگردان |
۱۳۷۲ | پاییز بلند | |
۱۳۷۵ | اسکادران عشق | |
۱۳۷۷ | عشق کافی نیست | |
۱۳۷۹ | هزاران زن مثل من | نامزد سیمرغ بلورین بهترین نقش دوم مرد |
۱۳۷۹ | مارال | نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد |
۱۳۸۲ | قدمگاه | |
۱۳۸۷ | پسر آدم، دختر حوا | |
۱۳۸۹ | خاک و آتش | آخرین فیلم سینمایی |
مجموعههای تلویزیونی
سال | عنوان سریال | کارگردان |
---|---|---|
۱۳۷۲ | پاییز بلند | منوچهر عسگرینسب |
۱۳۷۴ | حمله دار | جعفر سیمایی |
۱۳۷۵ | فریاد بی صدا | جهانگیر جهانگیری |
۱۳۷۷ | روزی عقابی | سیدمحمدرضا مفیدی |
۱۳۷۸ | ایستگاه | منوچهر عسگرینسب |
۱۳۷۸ | تنها در تاریکی | مسعود رشیدی |
۱۳۷۸ | داستان یک شهر | اصغر فرهادی |
۱۳۸۰ | چراغهای خاموش | کاظم بلوچی |
۱۳۸۰ | گمگشته | رامبد جوان |
۱۳۸۲ | برگههای سفید | شفیع آقا محمدیان |
۱۳۸۲ | هنگامه | مجید جوانمرد |
۱۳۸۲ | مردان کوچک | اکبر منصور فلاح |
۱۳۸۲ | کلانتر | محسن شاهمحمدی (کارگردان اصلی مجموعه کلانتر) |
۱۳۸۳ | تا غروب | محمد بنایی |
۱۳۸۳ | دایره تردید | امیر قویدل |
۱۳۸۵ | گلریزان | مسعود رشیدی |
۱۳۸۶ | سرنوشت | محمدرضا زهتابی |
برشی از سریال گمگشته
سریال گمگشته یکی از ساخته های رامبد جوان به مناسب ماه رمضان بود که آتیلا پسیانی در آن خوش درخشید. در این سریال فرامرز صدیقی نیز ایفای نقش کرده که می توانید برش کوتاهی از این سریال را تماشا نمایید.
5 نظر
داود عبدالله پور
سلام جناب آقای صدیقی خیلی خوشحال شدم از دیدنتان و فقط آرزوی سلامتی و تندرستی برای شما هنرمند گرامی را از درگاه ایزد منان خواستارم پاینده باشید
تینا
خیلی تاسف داره واسه بعضی ها خیلی با بی ادبی راجب ایشون نظر دادید مطمئنا کسی که دیگران رو قضاوت میکنه خودش هزار و یک عیب داره از نظر خودش پاکه
رضا
هرچی شده وهست قبل از انقلاب خوب حال وکیف کرد ازهمه لحاظ ،بعد انقلاب هم ریش گذاشت و سریال بازی کرد….
ناشناس
خاک بر سرتون با گذاشتن عکس اولتون هگین الان هم نگران حال ایشون نبودید قصدتون عادی سازی این تصاویر پورن در فیلم هاست مثل فیلم سووشون
محمدرضا
با این ویدئو بیشتر نگران شدیم که