فؤاد بابان، از چهرههای ماندگار و گویندگان قدیمی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران است که صدایش برای چندین دهه یادآور خاطرات تلخ و شیرین بسیاری برای مردم کشورمان بوده است. او در کنار گویندگی خبر، در سِمتهایی چون برنامهسازی، مدیریت و نویسندگی نیز فعالیت داشته و اکنون پس از بازنشستگی، در زمینههای کارآفرینی و فعالیتهای اجتماعی مشغول است.
مشخصات شخصی
- نام اصلی: فؤاد بابان
- تاریخ تولد: ۹ تیر ۱۳۳۲
- محل تولد: تهران
- اصالت: کرد
- پیشه: مجری و گوینده خبر
- مدرک تحصیلی: لیسانس مکانیک
- سالهای فعالیت: ۱۳۵۳ به بعد
زندگی شخصی و خانوادگی
فؤاد بابان متولد تهران است، اما اصالتی کُرد دارد. والدین او اهل کردستان بودند. او فرزند شکرالله بابان، از گویندگان پیشکسوت و چهرههای رادیو و تلویزیون ایران است. شکرالله بابان همچنین از گویندگان معروف به زبان کُردی بود و در احیای زبان کُردی از طریق برنامههای رادیویی در کرمانشاه نقش مهمی داشت. پدرش به دلیل تفسیرهای سیاسی علیه رژیم صدام، حتی در زمان جنگ ایران و عراق تحت تعقیب بود و صدام برای سر او جایزه تعیین کرده بود.

فؤاد بابان در یک خانواده پرجمعیت بزرگ شد و فرزند سوم است. او سه خواهر و چهار برادر دارد. برادرانش شامل بابک بابان (گوینده خبر) و بختیار بابان (بازیکن پیشین تیم ملی بسکتبال ایران) هستند. برخی از خواهران و برادران او مقیم آمریکا هستند.

او متأهل است و همسرش متولد شمال کشور (مازندران) است. این زوج صاحب چند فرزند و نوه هستند. دخترش به کار گویندگی علاقه دارد. او همچنان در خانه با خواهر، برادر و فرزندانش به زبان کُردی صحبت میکند.
سوابق تحصیلی و کاری
بابان فارغالتحصیل لیسانس مکانیک است. او برای ادامه تحصیل در رشته مکانیک، سال ۱۳۵۶ عازم خارج از ایران (آمریکا) شد و در سال ۱۳۶۰ بازگشت. وی همچنین در رشته هنرهای اجتماعی فوقلیسانس دارد.
او فعالیت در صداوسیما را از دهه چهل آغاز کرد. از ۷ سالگی به دلیل شغل پدرش به رادیو میرفت و گاهی برنامه کودک اجرا میکرد. استخدام رسمی او در سال ۱۳۵۲ در سازمان صدا و سیما بود. او در آذر سال ۱۳۵۳ در رادیو تلویزیون کرمانشاه استخدام شد و خبرهای استان را میخواند. اولین بخش خبری را در ۸ آذر سال ۱۳۵۴ به مدت ۱۰ دقیقه خواند. وی حدود ۳۵ تا ۴۰ سال در این عرصه به گویندگی خبر مشغول بود.

فعالیت کنونی و خداحافظی از تلویزیون
فؤاد بابان پس از نردیک به ۴۰ سال کار گویندگی خبر، بهطور رسمی از این کار خداحافظی و بازنشسته شد.
وی علت ترک تلویزیون را نه صرفاً بازنشستگی، بلکه دادن نوبت به جوانترها بیان کرده است. او میگوید پس از بازنشستگی، همه کارهایش مانند تدریس، برگزاری همایش و ساختوساز را تعطیل کرد و به تألیف کتاب، استراحت و زندگی در شمال کشور مشغول شد. او در حال حاضر ساکن ساری است.

کارآفرینی و کارخانه داری
فؤاد بابان پس از بازنشستگی، در کنار استراحت و تألیف، به کارآفرینی روی آورده و وارد حوزه کارخانهداری شده است. او دو کارخانه راهاندازی کرده یا خریداری کرده است:
- کارخانه ریسندگی: در زمینه تولید نخ از پنبه و پلیاستر فعالیت میکند.
- کارخانه محصولات آشامیدنی: در فاز بعدی تولید آبمیوه، اسانس میوه و میوه خشک را به محصولاتش اضافه خواهد کرد.
او در فازهای اولیه، برای ۲۰۰ تا ۴۰۰ نفر در کارخانهاش اشتغالزایی کرده است. با وجود موفقیت در این زمینه، او از تصمیم برای خرید کارخانه پشیمان شده است. او در این باره گفته: «بارها از تصمیم خود پشیمان شدهام از جمله کارخانهای که خریداری کردم، اشتباه بود زیرا تدریس، برگزاری همایش و ساخت و ساز را تعطیل کردم و در صورتی که میتوانستم به مطالعه و نوشتن کتاب، استراحت و در کل به زندگی بپردازم».
فعالیتهای اجتماعی
بابان در حال حاضر عضو انجمن اهدای عضو استانی و مسئول امور فرهنگی آن است. او در مصاحبههای اخیرش بر اهمیت اهدای عضو پس از مرگ مغزی تأکید کرده است.
دیدگاهها و خاطرات از زبان فؤاد بابان
علاقه به ادبیات و موسیقی
فؤاد بابان به ادبیات فارسی و کُردی بسیار علاقهمند است. او از طرفداران اشعار حافظ، سعدی و شاعران کُرد است. همچنین به موسیقی کُردی، فارسی، خارجی و کلاسیک علاقه دارد، اما با موسیقی سبک جدید میانهای ندارد.
دوران کودکی و تأثیر پدر
بابان دوران کودکیاش را “خیلی معمولی” توصیف کرده، اما با این تفاوت که پدرش در رادیو کار میکرد. او درباره تأثیر پدرش بر گویندگیاش گفته است: «پدرم گوینده بود طبیعی است که تأثیر داشت… همیشه ما را مجبور به کتاب خواندن میکرد به خاطر همین با ادبیات آشنا بودیم».
او از اجبار پدرش به کُردی صحبت کردن در خانه به عنوان یک تنبیه یاد کرده است:
«پدرم میگفت چون کُرد هستیم باید در خانه با زبان کُردی صحبت کنیم فقط یکبار کُردی حرف نزدم و به خاطر همین پدرم یک سیلی به من زد به این دلیل که میگفت محیط طوری است که فارسی را یاد میگیرید».
مهمترین اخبار و ویژگیهای گوینده
او از مهمترین اخباری که خوانده، به خبر آزادی خرمشهر و زلزله بم اشاره کرده و گفته است در زمان اعلام خبر رحلت امام خمینی (ره) توسط آقای حیاتی، او در استودیو کنارشان بوده است.
بابان معیار اصلی برای گویندگی را جنس صدا و تصویر مناسب میداند و میگوید: «صدای معمولی از صدای بَم قابلیت تربیتی بهتری دارد». همچنین دانش گوینده، تحصیلات و آشنایی به کار گویندگی را از معیارهای فرعی برشمرده است.
او بر این باور است که گویندگی در رادیو سختتر از تلویزیون است، چرا که: «گوینده رادیو از طریق صدا با شنونده در ارتباط است به مراتب سختتر از تلویزیون است و گوینده باید با تمام احساسات خبر را طوری به شنونده برساند که قابل فهم و گوش نواز باشد».
نوستالژیها
نوستالژیهای فؤاد بابان عبارتند از: بوی نان سنگک، ماشین قدیمی پدرش، ترانههای قدیمی و خانههای قدیمی.
خاطرات هنگام گویندگی
- شکستن عینک روی آنتن زنده: او در خاطرهای گفته است که یک بار در حال گپ زدن با محمدرضا حیاتی پس از پایان بخش خبری، وقتی روی آنتن بودند، عینک هدیه دخترش را از دستش چنان برداشت که شکست و جریمه شد.
- حرکت دوربین: یک بار فیلمبردار فراموش کرده بود چرخهای دوربین را قفل کند و دوربین شروع به حرکت کرد و بابان مجبور شد برای ماندن در کادر، بلند شده و دنبال دوربین حرکت کند.
- تماس برادرش: یک بار در حین خواندن خبر، برادرش بابک بابان با موبایل او تماس گرفت و او گفت: «تو چرا؟! تو که میدانی من هر روز این ساعت مشغول خواندن خبر هستم».








4 نظر
مصطفی
عمرباعزتشان مستدام باد دربین کردها پدرش از احترام ویژه ای برخوردار است بخاطر شعروادبیات کردی وخدمت به زبان کردی وتاریخی کردی و همچنین پدری چنین فرزندانی تربیت کرده است
اهورا
چقد ازین مرد شریف خاطره داریم
سینا
اقای بابان گوینده متبن و خوش استیلی بودند عمرشان دراز باد
سیدفؤاد محفوظی
بسیار زیبا زندگینامه آقای مهندس بابان رو نوشتید ،اینکه در آمریکا بودند ولی برگشتند جالبه
کلا من از آقای فؤاد بابان خوشم میاد ، تشابه اسمی هم شاید یکی از دلایل باشه