ناصر شهریاری احمدی، هنرمند توانخواه ایرانی، چهره‌ای شناخته‌شده در عرصه سینما و تلویزیون است که علی‌رغم معلولیت جسمی و حرکتی، کارنامه‌ای قابل توجه در بازیگری، نویسندگی و کارگردانی از خود به جای گذاشته است. او که از بدو تولد با این چالش روبرو بوده، با همت و پشتکار مثال‌زدنی، عشق خود به سینما را دنبال کرده و با آثار و فعالیت‌هایش الهام‌بخش بسیاری شده است. شهریاری نمونه بارزی از اراده انسان برای غلبه بر محدودیت‌ها و دستیابی به اهداف است.
مشخصات شخصی
- نام کامل: ناصر شهریاری احمدی
- تاریخ تولد: ۱۳۵۷/۰۱/۲۹
- محل تولد: تهران
- وضعیت جسمی: دارای معلولیت جسمی و حرکتی (فلج مغزی) از بدو تولد
- تحصیلات: سوم راهنمایی
- حرفه: بازیگر سینما و تلویزیون، کارگردان، فیلمنامه‌نویس، روزنامه‌نگار
- همسر: زهره علیپور
- فرزند: یک پسر به نام کیانوش
زندگی و فعالیت هنری
ناصر شهریاری احمدی در اولین روز فروردین ۱۳۵۷ در تهران متولد شد. متاسفانه در بدو تولد، حادثه‌ای در بیمارستان منجر به معلولیت جسمی و حرکتی دائمی او گردید. با این حال، این محدودیت مانع از عشق و علاقه وافر او به دنیای سینما نشد و از ۵ سالگی با رفتن به سینما و خرید مجلات سینمایی، رویای خود را دنبال کرد. او تا کلاس سوم راهنمایی در مدرسه‌ای مخصوص کودکان جسمی و حرکتی تحصیل کرد، اما پس از آن به دلیل تغییرات در سیستم مدرسه و عدم وجود مقطع دبیرستان برای پسران، از ادامه تحصیل رسمی بازماند.
شهریاری از سال ۱۳۷۲ با نوشتن فیلمنامه وارد عرصه سینما شد و همزمان فعالیت مطبوعاتی خود را نیز آغاز کرد. از سال ۱۳۷۴ به طور حرفه‌ای وارد دنیای بازیگری در سینما و تلویزیون شد. نقطه عطف ورود او به تلویزیون، همکاری با کیانوش عیاری در سریال «هزاران چشم» (اپیزود فاصله) بود.
آشنایی او با عیاری پس از تماس شهریاری برای دریافت نسخه‌ای از فیلم «بودن یا نبودن» و صحبت‌های بعدی آن‌ها شکل گرفت که منجر به ساخت اپیزود «فاصله» بر اساس بخشی از زندگی خود شهریاری شد. شهریاری در این باره می‌گوید که عیاری پیشنهاد ساخت فیلمی درباره او و عشقش را مطرح کرد. او در مورد تجربه بازی در این اپیزود، که همزمان با بیماری سخت و سپس فوت مادرش بود، سختی‌های بسیاری را متحمل شد.
از دیگر آثار تلویزیونی برجسته او می‌توان به سریال‌های «راه شب» به کارگردانی داریوش فرهنگ, «فرزند افیون» ساخته مجید جوانمرد, «فریدون مهربان است» و «وضعیت سفید» هر دو به کارگردانی حمید نعمت‌الله اشاره کرد. او همچنین در تله‌فیلم‌هایی چون «مرخصی» (مسعود آب‌پرور), «چتر سفید» (جابر قاسمعلی), و سریال «سرباز» به کارگردانی هادی مقدم‌دوست به ایفای نقش پرداخته است. آخرین حضور سینمایی او در فیلم «شادروان» ساخته حسین نمازی بوده است.
ناصر شهریاری علاوه بر بازیگری، در زمینه کارگردانی نیز فعالیت داشته است. او فیلم کوتاه «۲۴ ساعت مرخصی» را در سال ۱۳۹۰ ساخت که داستان جوان معلولی است که به مدت ۲۴ ساعت سلامتی خود را بازمی‌یابد. این فیلم جوایز متعددی را کسب کرد. او همچنین فیلم ۱۰۰ ثانیه‌ای «بیش از تو با تو بودم» را کارگردانی کرده است. در عرصه فیلمنامه‌نویسی نیز آثاری چون «ماراتن در قفس» (به کارگردانی نازنین شفیعیان) و فیلمنامه‌های «بزرگراه»، «به خاطر مادرم»، «ترانه‌های ناتمام» و… از جمله کارهای اوست.
شهریاری همواره از چالش‌ها و کم‌توجهی‌هایی که در طول فعالیت هنری خود با آن‌ها مواجه بوده، سخن گفته است. او از اهالی سینما گله‌مند است که گاهی حتی احوالش را نمی‌پرسند و پیشنهاد کاری دریافت نمی‌کند. او در جایی می‌گوید:
«من از اهالی سینما توقع دارم اگر نمی‌خواهند نقشی برای بازی کردن به من پیشنهاد کنند، حداقل حال و احوالم را بپرسند.»
و همچنین:
«آخرین اثری که در آن به ایفای نقش پرداخته‌ام «شادروان» بوده است که با بازی در آن گویی در سینما شادروان شدم چون دیگر کسی سراغم نمی‌آید!»
او با بیان اینکه هفت فیلمنامه آماده ساخت دارد اما کسی برای ساختشان کمک نمی‌کند، از اوضاع سینما دلگیر است. با این وجود، اراده قوی و عشق او به سینما همواره راهگشای او بوده است. یکی از آرزوهای او این است که:
«دوست دارم، به عنوان یک هنرمند، بعد از مرگم در قطعه هنرمندان دفنم کنند.»
حضور در سریال «وضعیت سفید»
نقش «ناصر»، نوه عمه احترام، در سریال «وضعیت سفید» به کارگردانی حمید نعمت‌الله، یکی از به‌یادماندنی‌ترین و به گفته خود شهریاری، مهم‌ترین نقش‌آفرینی‌های او محسوب می‌شود. شهریاری که معمولاً برای نقش‌ها از او دعوت می‌شود، برای این سریال شخصاً به حمید نعمت‌الله پیشنهاد همکاری داد، زیرا بسیار علاقه‌مند بود در این اثر حضور داشته باشد. او دلیل این علاقه را چنین بیان می‌کند:
«اين سريال مربوط به سال 1366 است و دورانی است كه من كودكی 8 ساله بودم و جنگ آن زمان را تجربه كرده بودم. دوست داشتم با اين انتخابم به زمان كودكی خودم برگردم.»
فیلمبرداری این سریال از آبان ۱۳۸۷ تا فروردین ۱۳۹۰ به طول انجامید و شهریاری این دوران را از بهترین روزهای زندگی خود یاد می‌کند. او برای بازی در این سریال جوایزی دریافت کرد و به برنامه‌های مختلف تلویزیونی دعوت شد، اما گله‌مند است که برخلاف سایر عوامل، هدیه سفر حج به او تعلق نگرفت.
در این سریال ناز شادمان (پوری عروس) نقش مادر ناصر را ایفا می کند.
همسر ناصر شهریاری
ناصر شهریاری در دوم دی ماه ۱۳۸۳ با خانم زهره علیپور ازدواج کرد. آشنایی آن‌ها از طریق عموی ناصر شهریاری که در مطب محل کار خانم علیپور در مشهد بیمار بود، صورت گرفت. خانم علیپور که از ۱۴ سالگی پس از پیوند کلیه (که از برادرش دریافت کرده بود) زندگی می‌کرد، نذر کرده بود که اگر پیوندش موفقیت‌آمیز باشد، با یک بیمار ازدواج کرده و از او مراقبت کند.
حاصل ازدواج ناصر شهریاری و زهره علیپور، پسری به نام کیانوش است که در ۲۱ مهر ۱۳۸۴ متولد شد. کیانوش با وجود سن کم، کمک حال پدر و مادرش است و حتی در کارهایی مثل غذا درست کردن و حمام بردن پدرش به او کمک می‌کند.
خانم علیپور پس از ۲۲ سال، با مشکل پس زدن کلیه پیوندی مواجه شد و در زمان مصاحبه‌ای که در منابع آمده، ۳ بار در هفته دیالیز می‌شد و نیازمند پیوند مجدد کلیه با هزینه‌ای گزاف بود. ناصر شهریاری عمیقاً نگران وضعیت همسرش است و در این باره می‌گوید:
«الان كه بيماري‌اش برگشته و 3 بار در هفته دياليز مي‌شود من يك شب خواب راحت ندارم! هر روزي كه او را به بيمارستان مي‌برم دل توي دلم نيست!»
او در پایان یکی از مصاحبه‌هایش، بزرگترین خواسته‌اش را سلامتی همسرش عنوان می‌کند. خانواده آن‌ها با کمک‌های مالی برادران ناصر شهریاری و درآمد گاه‌به‌گاه او از بازیگری گذران زندگی می‌کنند.
4 نظر
منصوری زرندکرمان
درود بر ناصرخان شهریاری و خانم بزرگوارشان .
خدا قوت . کار شما در سینما عالی ♥️🌹✋
فرزاد زرین کلاه
درود بر استاد ناصر خان شهریاری عزیز ،ان شاءالله خداوند مهربان به شما و همسر عزیزتان سلامتي و طول عمر با عزت توأم با شادی و حال دلتون هميشه خوب باشد ،سایتون مستدام، برکت رزق و روزیتان پر و پیمانه به لطف خداوند مهربان،
حمید
دم برادرش گرم🌹
خدا به خانمش هم سلامتی بده🤲
احمد طهماسبی
از صمیم قلب دعا میکنم خانم ایشون خوب شده باشه