بیوگرافی پیمان یوسفی مجری تلویزیونی و گزارشگر فوتبال

پیمان یوسفی، یکی از شناخته‌شده‌ترین چهره‌های رسانه‌ای ورزش ایران، سال‌هاست که به عنوان مجری تلویزیونی و گزارشگر فوتبال در سازمان صدا و سیما فعالیت می‌کند. او با سبک آرام، ادبی و منحصربه‌فرد خود، به یکی از صداهای ماندگار مسابقات فوتبال برای بینندگان ایرانی تبدیل شده است.

تولد، اصالت و تحصیلات

پیمان یوسفی در تاریخ ۴ بهمن ۱۳۴۸ (معادل ۲۴ ژانویه ۱۹۷۰) در شهر خوی واقع در استان آذربایجان غربی چشم به جهان گشود. اصالت خانوادگی او از سمت پدری به همین منطقه بازمی‌گردد و او در محیطی با فرهنگ آذربایجانی بزرگ شده است، هرچند خود را بیشتر ایرانی معرفی کرده و کمتر به جزئیات قومیتی پرداخته است. تا اکتبر ۲۰۲۵، او حدود ۵۵ سال سن دارد.

نکته جالب در مورد پیمان یوسفی، مسیر تحصیلی اوست که ارتباطی با رسانه ندارد. او دارای مدرک کارشناسی ارشد در رشته زیست‌شناسی (بیولوژی) است که نشان‌دهنده علاقه اولیه‌اش به علوم طبیعی بوده، اما در نهایت سرنوشت حرفه‌ای او به سمت ورزش و اجرا کشیده شد.

زندگی شخصی و علایق

پیمان یوسفی سال‌هاست که ازدواج کرده و متأهل است. با این حال، او همواره زندگی شخصی و خانوادگی خود را به شدت خصوصی نگه داشته و هیچ‌گاه جزئیاتی از نام یا شغل همسرش در رسانه‌ها منتشر نکرده است؛ هیچ عکس خانوادگی رسمی نیز از او در دسترس نیست.

حاصل این ازدواج یک پسر است. برخلاف علاقه شدید پدر به فوتبال، پسر پیمان یوسفی شیفته ورزش والیبال است و بازی‌های تیم ملی والیبال ایران را با جدیت پیگیری می‌کند.

علاقه یوسفی به ورزش از کودکی شکل گرفت. او خود گفته است که از ۸ سالگی و همزمان با جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین، پیگیر فوتبال بوده و مجلات ورزشی معروفی چون «دنیای ورزش» و «کیهان ورزشی» را خریداری می‌کرده است. در میان تیم‌های ورزشی، او طرفدار تیم ملی برزیل، باشگاه بارسلونا و در ایران، باشگاه استقلال است و بازیکنانی مانند حسن روشن را تحسین می‌کند. علاوه بر ورزش، یوسفی به سینما نیز علاقه‌مند است و هر سال در جشنواره فیلم فجر شرکت می‌کند.

ورود به تلویزیون و سوابق حرفه‌ای

مسیر حرفه‌ای پیمان یوسفی در رسانه ملی از سال ۱۳۷۷ آغاز شد. او برای ورود به سازمان صدا و سیما تلاش زیادی کرد؛ تا جایی که گفته می‌شود حتی مرحوم بهرام شفیع را روزی در خیابان دیده و از او درخواست تست گزارشگری کرده بود. در نهایت، او از میان ۷۰ نفر متقاضی انتخاب شد.

اولین گزارش رسمی او در سال ۱۳۷۸ (یک سال پس از ورود) و در جریان مسابقات جام جهانی جوانان ۱۹۹۹، برای بازی آرژانتین و کلمبیا رقم خورد. از آن پس، او به عنوان گزارشگر مسابقات مهم فوتبال داخلی و بین‌المللی، از جمله جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه، فعالیت کرد. یوسفی گزارش بازی هلند و چک در یورو ۲۰۰۴ را یکی از بهترین اجراهای خود می‌داند.

فعالیت‌های او که عمدتاً در شبکه‌های یک و سه سیما متمرکز است، تنها به گزارشگری محدود نمی‌شود. یوسفی مجری برنامه‌های ورزشی محبوبی مانند «فوتبال برتر» بوده و پس از فوت ناگهانی بهرام شفیع در سال ۱۳۹۷، اجرای برنامه ریشه‌دار «ورزش و مردم» (که جمعه‌ها از شبکه یک پخش می‌شود) به او سپرده شد.

او همچنین در زمینه تهیه‌کنندگی و کارگردانی مستندهای ورزشی نیز فعال بوده است. مستند «۱۸ قدم دورتر» که به زندگی لژیونرهای ایرانی در خارج از کشور می‌پرداخت، از جمله کارهای اوست. یوسفی برای یکی از کارهایش در زمینه کارگردانی، موفق به دریافت سیمرغ بلورین جشنواره نیز شده است. او شغل دومی ندارد و تمام وقت خود را صرف فعالیت‌های رسانه‌ای کرده است.

سبک خاص گزارشگری

سبک گزارش پیمان یوسفی، نقطه تمایز اصلی اوست. گزارش‌های او آرام، کم‌هیجان و سرشار از واژگان رسمی و عبارات ادبی است. او در گزارش‌هایش بیشتر بر تحلیل فنی بازی تمرکز دارد تا ایجاد هیجان کاذب.

او به استفاده از تکیه‌کلام‌های خاص و عباراتی معروف است که گاهی حالتی شعرگونه یا طنزآمیز به گزارش می‌دهند. از جمله معروف‌ترین این عبارات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• «کما فی السابق» (به معنی مانند سابق)
• «علی ایحاله» (به معنی به هر حال)
• «من حیث المجموع» (به معنی در کل)
• «قس علی هذا» (به معنی و همین‌طور)
• «نشون به اون نشون» (به معنی نشانه‌اش این است)
• «تو هیچ قاموسی نمی‌گنجه» (به معنی در هیچ فرهنگی نمی‌گنجد)
• و تکرار عباراتی چون «از این دست» و «از اون طرف».

این سبک، منتقدان و طرفداران خاص خود را دارد. برخی مخاطبان، سبک او را به گزارشگران جدید که گاهی «تقلیدی» و «مصنوعی» خوانده می‌شوند ترجیح می‌دهند. در مقابل، منتقدان، گزارش‌های او را «خشک» و فاقد انرژی لازم برای یک مسابقه فوتبال می‌دانند. خود یوسفی معتقد است که سبک شخصی‌اش را دارد و از تقلید پرهیز می‌کند.

حواشی و چالش‌ها

با وجود شخصیت آرام، پیمان یوسفی در طول دوران فعالیتش با حواشی متعددی نیز روبرو بوده است:

ماجرای زنان در ورزشگاه (۱۳۹۶)

یکی از جنجالی‌ترین موارد، به گزارش بازی ایران و سوریه در سال ۱۳۹۶ بازمی‌گردد. او با دیدن حضور زنان سوری در ورزشگاه آزادی، ابراز امیدواری کرد که شرایط برای حضور زنان ایرانی نیز در ورزشگاه‌ها فراهم شود. این اظهارنظر منجر به غیبت موقت او از تلویزیون شد. اگرچه معاون سیما در آن زمان ممنوع‌التصویری او را انکار کرد و آن را «کار غیرحرفه‌ای» خواند، اما این غیبت بازتاب گسترده‌ای داشت.

اشاره به سانسور (۲۰۱۸)

در جریان جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه، او با گفتن جمله معروف «هواداران… چه آنهایی که می‌بینیمشان و چه آنهایی که نمی‌توانیم ببینیم!» کنایه‌ای آشکار به سانسور تماشاگران زن در صدا و سیما زد.

گاف‌های گزارشگری

او مانند هر گزارشگری، گاف‌هایی نیز داشته است. به عنوان مثال، در سال ۲۰۲۱ بازیکن بارسلونا «موریبا» را «ماریبو» خطاب کرد یا در سال ۲۰۲۵، گل کودی خاکپو را به اشتباه به رایان گراونبرخ نسبت داد.

درگیری‌های لفظی

جدال لفظی او با علیرضا دبیر (رئیس فدراسیون کشتی) در برنامه زنده «ورزش و مردم» بسیار حاشیه‌ساز شد که در نهایت با عذرخواهی یوسفی و روبوسی طرفین پایان یافت. همچنین واکنش کنایه‌آمیز او به فسخ قرارداد بیرانوند با پرسپولیس و شکایت محمد ربیعی (مربی فوتبال) از او و عادل فردوسی‌پور از دیگر حواشی اخیر او بوده است.

اتهام تعصب

به دلیل علایق شخصی‌اش، او همواره متهم به تعصب به نفع تیم‌های استقلال و بارسلونا در گزارش‌هایش بوده است.

پیمان یوسفی با بیش از ۲۵ سال سابقه، همچنان یکی از گزارشگران فعال و چهره‌های اصلی رسانه ملی است. اگرچه شایعاتی مبنی بر انصراف او از صدا و سیما یا توقیف برنامه‌اش مطرح شده، اما هیچ‌کدام تأیید نشده‌اند. او در فضای مجازی فعال نیست، اما سبک و حواشی‌اش همواره در شبکه‌های اجتماعی مورد بحث قرار می‌گیرد.