علیرضا صادقی، یکی از گویندگان موفق خبر در صداوسیمای ایران است که کارش را از مشهد و صدا و سیمای خراسان آغاز کرد و بعدها به مهمترین بخشهای خبری صداوسیما راه یافت. او که بیش از دو دهه در این عرصه فعالیت کرده است ، تقریباً هر روز در مقابل دوربینی مینشیند که مخاطبان چند ده میلیونی دارد. با این وجود، صادقی در صحبتهایش چندین بار تاکید میکند که از “شهرت” گریزان است و در عین حال عاشق مردم شهرش مشهد است.
مشخصات شخصی
- نام کامل: علیرضا صادقی
- نام پدر: احمد صادقی (درگذشته در سال ۱۳۹۹ در سن ۹۶ سالگی)
- تاریخ تولد: زمستان ۱۳۵۱
- سن کنونی (سال ۱۴۰۴): ۵۳ سال
- محل تولد: مشهد
- تحصیلات: دارای مدرک لیسانس
- شغل کنونی: گوینده خبر سیما (شبکه یک) ، دبیر بخش خبری ۲۲:۳۰ و ۲۴ شبکه تهران، و گاهی اجرای همایشهای نهادها و سازمانهای دولتی.
زندگی شخصی و خانوادگی
علیرضا صادقی اهل مشهد است و مشهد را به واسطه بارگاه امام رضا(ع) عاشقانه دوست دارد. او تاکید دارد که هر وقت فرصتی دست دهد به این شهر سفر میکند ، اما بیشتر از هر چیز، عاشق مردمان شهرش است. او در زندگی شخصی و جمعهای دوستانه، برخلاف چهره جدی که اجرای بخشهای خبری به او داده است ، خود را فردی بسیار شوخ و بذلهگو میداند.
علیرضا صادقی سالهاست که ازدواج کرده و یک پسر و یک دختر دارد. دختر او، ستاره، هم اکنون ۱۵ سال سن دارد و هم طرفدار و هم منتقد خوبی برای کارهای پدرش است. صادقی با اینکه از شهرت گریزان است ، خاطرهای تعریف میکند که در بیمارستانی در مشهد بر سر مجری خبر بودن او، مسابقهای بین کارکنان شکل گرفته و عدهای شرط بسته بودند.



کارنامه کاری و فعالیتها
شروع حرفه گویندگی علیرضا صادقی با یک اتفاق رقم خورد : او بعد از اخذ لیسانس و پایان دوره سربازی ، در شرکتی مشغول به کار بود که به دنبال شغلی مناسبتر میگشت. یک روز به صورت اتفاقی، آگهی دعوت به تست مجریگری صدا و سیمای خراسان در روزنامه خراسان را دید و پس از چند مرحله آزمون و سنجش، از بین حدود ۵ هزار نفر، جزو ۴ نفری بود که انتخاب شدند.
او اولین اجرای خبریاش را در اردیبهشت سال ۱۳۸۱ ، با خواندن یک خبر ورزشی در کنار بیژن قنبری، از پیشکسوتان این رشته ، انجام داد که مربوط به برد تیم فوتبال یاران گناباد بود. استعداد و پشتکار او باعث شد تا خیلی سریع سر از تلویزیون درآورد؛ یک شب ده دقیقه مانده به خبر، گوینده ورزشی در ترافیک ماند و پیشنهاد شد او اجرا کند. او پس از آن به مدت حدود ۳ سال هر شب گوینده بخش ورزشی بود و میگوید در آن مدت حتی یک شب هم به مهمانی نرفت. جالب اینجاست که صادقی تنها یک سال بعد از شروع به کار، عنوان گوینده برتر را در بین مراکز صداوسیمای کشور کسب کرد.
مهاجرت به تهران
انگیزه او برای مهاجرت به تهران، بخشنامهای بود که قصد داشت از گویندگان شهرستانها برای اجرای خبر سراسری استفاده کند. در این فرایند، از بین حدود ۳۰۰ نوار اجرای گویندگان مراکز و ۲۰۰ هزار متقاضی اینترنتی، کار او و شش نفر دیگر پسندیده شد. اولین خبر سراسری که او اجرا کرد، شب قبل از شروع ماه رمضان ۱۳۸۷، در باکس خبری ساعت ۱۹ بود. او اذعان دارد که این مسیر بسیار دشوار بوده و به خاطر میآورد که در عید ۱۳۸۸ برای مدتی، بعد از خواندن خبر ۲۰:۳۰ در مشهد، شبانه با خودرو به تهران میرفت تا اخبار ۱۹ و ۲۲:۳۰ شبکه دو را اجرا کند.
بهترین و بدترین خبرها
صادقی تاکید دارد که اجرای خبر این روزها تغییر کرده و بیان خشک و رسمی، جای خود را به صمیمیت و سرعت بیان داده است و معتقد است اجرای خبر، گویندهمحور شده و گوینده میتواند «بداههگویی هم داشته باشد البته محدود و حسابشده». از نظر او، بهترین خبری که خوانده مربوط به حصول توافق هستهای و به رسمیت شناخته شدن حقوق ایران بود ، اما دردناکترین خبر برای او و همکارانش، «فاجعه منا» بود. وی درباره درآمد این حرفه میگوید که «اگر صرفاً کار گویندگی را در نظر بگیرید… اصلاً جوابگوی نیازهای روزمره زندگی نیست» و امکان یک زندگی متوسط شهری، تنها از مجموع گویندگی، دبیری بخش خبری ۲۲:۳۰ و ۲۴ شبکه تهران و اجرای همایشهای دولتی میسر میشود.

دیدگاههای حرفهای
صادقی رمز توفیق و اثرگذاری در عالم رسانه را «آمادگی برای مقابله با هر تحول و رخداد تازه و ناشناخته» میداند. او معتقد است که اهالی رسانه باید همیشه آماده تحولات باشند و لازم است «هر سه ماه یک بار دانستههای خودمان را با آخرین دانش روز جهان تطبیق دهیم». وی یکی از بزرگترین مشکلات بخشهای خبری را «شخصیتمحور بودن تولیدات برنامههای خبری و رویکردهای حاکم بر آن» میداند و معتقد است که «شاید یکی از عوامل ریزش بینندههای بستههای خبری در سالهای اخیر همین مسئله شخصیتمحور بودن تولیدات باشد». او برای افزایش مخاطب، تنوعبخشی به اخبار و طراحی گفتوگوهای متناسب با موضوعات روز مانند مسکن، بازار ارز و سکه را پیشنهاد میکند.
او به جوانان علاقهمند به این وادی توصیه میکند که اگر تکیهشان صرفاً بر چهره خوب یا صدای مناسب است، «در این وادی ماندگار نمیشوند». در کنار استعداد ذاتی، او بر پرورش «فن بیان و قدرت خوب صحبت کردن» و داشتن «پشتکاری ویژه برای پیشرفت» تاکید میکند. او همچنین به جوانان توصیه میکند که «برای تبدیل شدن به گویندهای حرفهای، عجله نداشته باشند» و بپذیرند که «حرفهای شدن نیاز به پیشرفت پلهبهپله دارد»








1 نظر
مهران
سلام وقت بخیر خداقوت بنده اخبارهای شمارو می بینم،