آمنه سادات ذبیحپور، یکی از خبرنگاران برجسته حوزه سیاست در رسانه ملی ایران، با گزارشهای تحلیلی خود در اخبار ۲۰:۳۰ شبکه دو سیما شناخته میشود. او که از سال ۱۳۸۲ فعالیت حرفهای خود را آغاز کرده، نقش مهمی در بررسی و نقد شبکههای ماهوارهای خارجی ایفا کرده و به عنوان نمادی از خبرنگاری متعهد به ارزشهای انقلاب اسلامی دیده میشود. با وجود دستاوردهای متعدد، ذبیحپور هدف ادعاهای رسانههای معاند قرار گرفته که اغلب به عنوان تهمتهای بیاساس تلقی میشوند.
- نام کامل: آمنهسادات ذبیحپور احمدی
- تاریخ تولد: ۱۳۶۳
- محل تولد: تهران، ایران
- ملیت: ایرانی
- پیشه: خبرنگار، مجری تلویزیونی، تهیهکننده مستندهای سیاسی
- سالهای فعالیت: ۱۳۸۲ تاکنون
- سازمانهای وابسته: باشگاه خبرنگاران جوان، خبرگزاری صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران
- وضعیت تأهل: نامشخص؛ هیچ اطلاعاتی از ازدواج یا همسر منتشر نشده است
آغاز فعالیت حرفهای
آمنه سادات ذبیحپور فعالیت خود را در سال ۱۳۸۲ با ورود به باشگاه خبرنگاران جوان آغاز کرد. او پس از گذراندن دورههای خبرنگاری، به عنوان خبرنگار حوزه سیاسی مشغول شد.
ذبیحپور در بخشهای خبری مختلف، به ویژه اخبار ۲۰:۳۰، گزارشهای تحلیلی ارائه داد. تمرکز او بر بررسی شبکههای ماهوارهای خارجی بود.
سوابق کاری و دستاوردها
ذبیحپور به عنوان مجری اخبار ۲۰:۳۰ شبکه دو سیما فعالیت دارد. او تهیهکننده مستندهای سیاسی متعددی بوده است.
در سال ۱۳۹۲، به دلیل پوشش رسانهای برنامههای دولت محمود احمدینژاد، مورد تقدیر قرار گرفت. احمدینژاد او را “رکورددارترین خبرنگار دوره ۸ ساله دولت نهم و دهم” نامید.
ذبیحپور سابقه همکاری با وبسایت باشگاه خبرنگاران جوان را دارد. او همچنین در تهیه گزارشهای اجتماعی و اقتصادی فعال است.
در سال ۱۳۹۳، ذبیحپور جزو بیش از ۸۰۰ خبرنگار بود که برای اعزام به غزه و پوشش مظلومیت مردم فلسطین درخواست داد.
در اسفند ۱۴۰۰، به عنوان “سرپرست سردبیری گروه رسانههای فارسیزبان بیگانه” در صداوسیما منصوب شد.
عکس با دختران حزب الله لبنان در سالگرد شهادت سیدحسن نصرالله
آمنه سادات ذبیحپور به مناسبت سالگرد سید حسن نصرالله به لبنان سفر کرده با انتشار تصویری در کنار دختران تینیجر لبنانی در توئیتر خود نوشت: خون بر شمشیر پیروز است یعنی همین…
دوستان و روابط حرفهای
ذبیحپور با خبرنگاران دیگری مانند زهرا چخماقی دوستی نزدیکی دارد. عکسهای مشترک آنها در فضای مجازی منتشر شده است. او با یوسف سلامی و علی رضوانی نیز همکاری داشته و عکسهایی از آنها در کنار یکدیگر دیده میشود. ذبیحپور با زینب سلیمانی و نرگس سادات پناهی نیز عکسهایی منتشر کرده که نشاندهنده روابط حرفهای او است.
اتهامات و حواشی بازجویی
ذبیحپور به همکاری با نهادهای امنیتی برای اخذ “اعترافات اجباری” متهم شده و در شبکههای اجتماعی به “بازجو-خبرنگار” معروف است. این ادعاها اغلب از سوی رسانههای معاند مطرح میشوند.
سپیده قلیان، فعال کارگری، ادعا کرد: “در مراحل تولید طراحی سوخته، شخص خانم آمنه سادات ذبیحپور در اتاق بازجویی حضور داشت تا پس از ساعتها شکنجه جسمی و روحی، متنی را که از قبل آماده کرده بود برای خواندن در مقابل دوربین، در اختیار ما بگذارد.”
ذبیحپور این اتهام را تکذیب کرد و گفت: “من تو را به هیچ عنوان ندیدم، تو اهواز بودی و من در تهران.” او از قلیان به دلیل “طرح اتهامات کذب” شکایت کرد.
قاضی پرونده شکایت قلیان را بدون بررسی مختومه اعلام کرد. ذبیحپور در پاسخی احساسی نوشت: “تو از من به حقوق بشر غربی شکایت کردی، ولی من از تو به خدا شکایت میکنم. یقین دارم هرکه با آل علی درافتاد ور افتاد.”
جنجال لباس نظامی
عکسی از زنی با لباس نیروی انتظامی منتشر شد که ادعا میشد ذبیحپور است. این عکس جنجالساز شد اما تکذیب گردید. باشگاه خبرنگاران جوان اعلام کرد عکس مربوط به کنفرانس پلیس زن در پاکستان در سال ۱۳۹۳ است و فرد شبیه ذبیحپور است، نه خود او.
تحریمهای بینالمللی
در ۲۵ آبان ۱۴۰۱، وزارت خزانهداری آمریکا ذبیحپور را به اتهام “گرفتن اعتراف اجباری تلویزیونی” تحریم کرد.
در ۲۱ آذر ۱۴۰۱، اتحادیه اروپا او را به دلیل “نقض فاحش حقوق بشر” تحریم کرد و “بازجو-خبرنگار” خواند.
در ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۳، وزارت خارجه استرالیا ذبیحپور را به دلیل “نقش مهمی که در پخش اعترافات اجباری” داشت، تحریم کرد.
این تحریمها از سوی حامیان جمهوری اسلامی به عنوان بخشی از فشارهای سیاسی تلقی میشوند.
تعلیق حساب توییتر
ذبیحپور پیش از اعلام رسمی اعدام نوید افکاری توییت کرد: “سلطنتطلبها، آلبانینشینها، ضدانقلاب هشتگهای خودشون رو آماده کنند.”
این توییت باعث خشم کاربران شد و حساب او در توییتر معلق گردید. برخی این را نشانه وابستگی به نهادهای اطلاعاتی دانستند، که تکذیب شد.
واکنش به حمله پاکستان به سراوان
پس از حمله پاکستان به روستایی در سراوان در ۱۴۰۲، ذبیحپور نوشت: “اصلاً هم معلوم نبود ایران و پاکستان با هم هماهنگ بودند.”
این واکنش کنایهآمیز بود و بحثهایی در فضای مجازی برانگیخت.
جنجال با محمود احمدینژاد
پس از شهادت سید ابراهیم رئیسی در ۱۴۰۳، ذبیحپور درباره حضور احمدینژاد نوشت: “به عنوان کسی که هشت سال خبرنگار برنامههات بودم، از تو بیزارم! دوزاری.”
علی حسینی، وکیل احمدینژاد، پاسخ داد: “کاش آن روز صبح در هتل وارویک نیویورک به محافظها تشر نمیزد که به من و شما هیچ ربطی ندارد که دیشب فلان خبرنگار تا صبح رفته توی اتاق فلان عکاس.”
ذبیحپور پست خود را حذف کرد و از حسینی و حمید فیضآبادی به اتهام “نشر اکاذیب” شکایت کرد. این ماجرا حواشی اخلاقی ایجاد کرد که اغلب به عنوان تهمت دیده میشود.
شغل دوم و فعالیتهای جانبی
ذبیحپور علاوه بر خبرنگاری، تهیهکننده و مستندساز است. او برنامههای سیاسی برای صداوسیما میسازد. تمرکز او بر امور سیاسی و دولتهای متخاصم است. گزارشهای او اغلب در اخبار ۲۰:۳۰ پخش میشود.
1 نظر
جاوید
فقط شما اونو برجسته میدونید و گزنه یک خبرنگار منفور از نظر ماست