کامران تفتی، چهرهای شناختهشده در سینمای ایران، هنرمندی است که فعالیتهایش از مرزهای بازیگری فراتر رفته و عرصههای موسیقی، اجرا و تئاتر را نیز در بر گرفته است. او که در خانوادهای هنرمند و تحت تأثیر پدرش، اردشیر تفتی، پرورش یافت، مسیری پرفرازونشیب را از صحنههای تئاتر دانشجویی تا ایفای نقشهای ماندگار در سریالهای تلویزیونی و فیلمهای سینمایی پیموده است. تفتی با فیزیک خاص، صدای بم و لحن منحصربهفردش، اغلب در نقش شخصیتهای پیچیده، سرسخت و خاکستری ظاهر شده و توانسته جایگاه ویژهای در میان مخاطبان پیدا کند؛ کارنامهای که با حواشی و مباحث عمومی نیز همراه بوده و او را به شخصیتی قابلتأمل در رسانههای معاصر ایران بدل کرده است.
مشخصات فردی
- نام کامل: کامران تفتی
- تاریخ تولد: ۱۹ فروردین ۱۳۵۸
- محل تولد: تهران، ایران
- والدین: اردشیر تفتی (پدر)
- تحصیلات: لیسانس بازیگری
- قد: ۱۸۷ سانتیمتر
- حرفه: بازیگر، خواننده، مجری
- سالهای فعالیت: ۱۳۷۶ تاکنون
- وضعیت تاهل: متاهل (همسر: متین ستوده)

زندگی شخصی و خانوادگی: ریشهها و روابط
خانوادهای هنرمند: تأثیر پدر و محیط
ریشههای هنری کامران تفتی عمیقاً در بستر خانوادهاش، بهویژه شخصیت پدرش، اردشیر تفتی، قرار دارد. اردشیر تفتی، بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون و از کارکنان نیروی هوایی ارتش، نه تنها مسیری هنری را برای پسرش هموار کرد، بلکه بهعنوان الگوی اولیه، او را از کودکی با دنیای نمایش آشنا ساخت. اردشیر تفتی بیشتر برای همکاریهای متعددش با مهدی فخیمزاده و ایفای نقشهای مکمل قدرتمند، بهخصوص نقش بهیادماندنی «عبدالله پلنگ» در سریال محبوب خواب و بیدار (۱۳۸۱)، شناخته میشود. این ارتباط حرفهای میان اردشیر تفتی و فخیمزاده، بعدها به شکل معناداری در مسیر شغلی کامران نیز تکرار شد و میتوان گفت کامران تفتی محصول مستقیم «مکتب فخیمزاده» است؛ مکتبی که بر بازیهای واقعگرایانه و شخصیتپردازیهای قوی در ژانر پلیسی-جنایی تأکید دارد و کامران نیز بخش مهمی از شهرت اولیهاش را مدیون همین سبک است.
کامران تفتی در مصاحبهای ورودش به این عرصه را «توفیق اجباری» توصیف کرده است، چرا که اولین تجربههایش در سن هفت سالگی بر صحنه تئاتر، در کنار پدرش رقم خورد. شغل نظامی پدر باعث شد خانواده در مقاطعی از کودکی در شهرهای مختلف جنوب کشور و شهرک قصر فیروزه تهران ساکن شوند که این تجربه زیسته، افق دید او را گسترش داد. علاقه به هنر در خانواده تفتی فراگیر بود؛ برادر کوچکتر او، کیوان تفتی (متولد ۱۳۶۳)، نیز در حوزه موسیقی فعالیت میکند که نشان از وجود یک گرایش هنری مشترک در میان فرزندان این خانواده دارد.
ازدواج با متین ستوده: سرآغاز فصلی نو
زندگی شخصی کامران تفتی در ۳۰ شهریور ۱۴۰۴ با انتشار خبری غیرمنتظره وارد فصل جدیدی شد. او و متین ستوده، بازیگر شناختهشده سینما و تلویزیون، با انتشار یک ویدئوی مشترک در صفحات اجتماعی خود، خبر ازدواجشان را به طور رسمی اعلام کردند. این زوج هنری با انتشار متنی شاعرانه نوشتند:
«این آغاز ماست، جایی که عشق، امضای ابدیت را پای ناممان زد.»
این اعلام رسمی که به شکلی هماهنگ و برنامهریزیشده صورت گرفت، بازتاب گستردهای در رسانهها و میان مخاطبان داشت و به عنوان یک «سورپرایز» توصیف شد، چرا که پیش از آن خبری از رابطه این دو هنرمند منتشر نشده بود. برخی رسانهها گمانهزنی کردند که نقطه آغاز این رابطه، همکاری مشترک آنها در سریال مهیار عیار بوده است.
مسیر حرفهای: از صحنه تئاتر تا پرده نقرهای
نخستین گامها: تئاتر و ورود به تلویزیون
اگرچه کامران تفتی از کودکی با تئاتر مأنوس بود، اما ورود جدی او به این عرصه در دوران دانشجویی رقم خورد. اولین حضور تلویزیونی او در سال ۱۳۷۶ و در سن ۱۸ سالگی با ایفای نقشی در سریال تاریخی ولایت عشق به کارگردانی مهدی فخیمزاده بود. با این حال، نقطهعطفی که او را به مخاطبان گسترده تلویزیون معرفی کرد، بازی در نقش «اردشیر» در سریال پلیسی پرطرفدار خواب و بیدار (۱۳۸۰) بود. این سریال نه تنها به دلیل داستان جذاب و ساختار نوآورانهاش مورد توجه قرار گرفت، بلکه به دلیل همبازی شدن کامران و پدرش، اردشیر تفتی، نیز اهمیت ویژهای داشت؛ این تنها همکاری مشترک این پدر و پسر هنرمند بر پرده تلویزیون است.
نقطه عطف و شهرت: تثبیت جایگاه در تلویزیون و سینما
پس از خواب و بیدار، همکاری کامران تفتی با مهدی فخیمزاده در سریال حس سوم (۱۳۸۴) ادامه یافت و شهرت او را افزایش داد. اما اوج درخشش و تثبیت جایگاه او به عنوان یک بازیگر توانمند در نقشهای پیچیده، با دو سریال زیر هشت (۱۳۸۹) و میکائیل (۱۳۹۴) رقم خورد. نقش «منصور کارخانه» در زیر هشت و «رشید» در میکائیل، شخصیتهایی خاکستری، عصیانگر و در عین حال آسیبپذیر بودند که تفتی با درک درست از لایههای روانی آنها، اجرایی قدرتمند و بهیادماندنی ارائه داد. او در سینما نیز با فیلم به هدف شلیک کن (۱۳۸۷) فعالیت خود را آغاز کرد و برای فیلم مرگ کسب و کار من است (۱۳۸۹) نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از جشنواره فیلم فجر شد.
فراتر از بازیگری: هنرمندی چندوجهی
کامران تفتی به بازیگری اکتفا نکرد و استعدادهای خود را در عرصههای دیگر نیز آزمود. او که به نواختن چند ساز تسلط دارد، فعالیت در حوزه موسیقی را به طور جدی دنبال کرد و آلبومهایی چون مکث با تو (۱۳۹۲) و عکس زمستونی تهران (۱۳۹۴) و چندین تکآهنگ منتشر نمود. در ادامه این مسیر، او وارد دنیای اجرا و مجریگری شد و اجرای برنامههایی مانند وقتشه، دست فرمون و هموطنز را بر عهده گرفت.
حواشی و رویدادهای خبرساز
مجادله بازیگر-مجری
ورود تفتی به عرصه اجرا، بهویژه با برنامه وقتشه، موجی از انتقادات را از سوی برخی مجریان حرفهای برانگیخت. منتقدان معتقد بودند بازیگران فاقد تخصص لازم برای اجرا هستند و صرفاً به دلیل شهرتشان این جایگاه را اشغال میکنند. تفتی در پاسخ به این انتقادات، خود را هنرمندی چندوجهی معرفی کرد که از ابزارهای مختلف برای ارتباط با مخاطب بهره میبرد.
اظهارنظر جنجالی درباره «بازی مرکب»
یکی دیگر از رویدادهای خبرساز، اظهارنظر او درباره سریال کرهای بازی مرکب (Squid Game) بود. او در مصاحبهای اعلام کرد که حاضر است برای تغییر وضعیت مالی خود در چنین بازی مرگباری شرکت کند. این گفته با واکنش سریع رسانهها مواجه شد و روزنامه خراسان در تحلیلی روانشناختی، این رویکرد را نه «ریسکپذیری» سالم، بلکه «بیپروایی» دانست.
شایعه نسبت فامیلی با عمار تفتی
یکی از شایعات قدیمی، وجود نسبت برادری میان کامران تفتی و عمار تفتی بود که صرفاً به دلیل تشابه نام خانوادگی شکل گرفته بود و بارها رد شده است. این دو هنرمند هیچ نسبت خانوادگی با یکدیگر ندارند.
کارنامه هنری و افتخارات
آثار تصویری (مجموعههای تلویزیونی)
| سال | عنوان | کارگردان | نقش |
|---|---|---|---|
| ۱۴۰۳–۱۴۰۲ | مهیار عیار | سید جمال سیدحاتمی | مهیار |
| ۱۴۰۰ | همبازی | سروش محمدزاده | |
| ۱۳۹۹ | زمین گرم | سعید نعمتالله | |
| ۱۳۹۹ | بچهمهندس ۳ | علی غفاری | |
| ۱۳۹۸ | برادر جان | محمدرضا آهنج | حنیف صرافت |
| ۱۳۹۸ | از یادها رفته | بهرام بهرامیان | |
| ۱۳۹۷ | سر دلبران | محمدحسین لطیفی | |
| ۱۳۹۶ | سایهبان | جمشید محمودی | |
| ۱۳۹۵ | آرام میگیریم | روحالله سهرابی | |
| ۱۳۹۵ | روزهای بیقراری | کاظم معصومی | |
| ۱۳۹۴ | میکائیل | سیروس مقدم | رشید زیبا |
| ۱۳۹۴ | بزم آخر | سجاد شهریاری | پژمان |
| ۱۳۹۳ | خط | عباس رنجبر | سیاوش |
| ۱۳۹۲ | بیقرار | فلورا سام | رامین پایور |
| ۱۳۹۲ | ستاره حیات | جواد ارشاد | سینا |
| ۱۳۹۱ | دیوار | سیروس مقدم | نصرت بهادر |
| ۱۳۹۱ | راز پنهان | فلورا سام | سروان امیرعلی کرمی |
| ۱۳۹۰ | پنجره | قدرتالله صلحمیرزایی | مهندس فریبرز شایقی |
| ۱۳۹۰ | ششمین نفر | بهمن گودرزی | غریب |
| ۱۳۸۹ | تبریز در مه | محمدرضا ورزی | محمدشاه قاجار |
| ۱۳۸۹ | تاوان | شهرام شاهحسینی | بهرام |
| ۱۳۸۹ | زیر هشت | سیروس مقدم | منصور کارخانه |
| ۱۳۸۸ | شهر دقیانوس | مهرداد خوشبخت | محسن جیرفتی |
| ۱۳۸۸ | شمسالعماره | سامان مقدم | بهروز (بازیگر مهمان) |
| ۱۳۸۷ | خستهدلان | سیروس الوند | سیا فرفره |
| ۱۳۸۶ | زمانی برای پشیمانی | اسماعیل فلاحپور | فرشاد |
| ۱۳۸۶ | کارآگاهان | حمید لبخنده | حسین بوشهری |
| ۱۳۸۶ | بیصدا فریاد کن | مهدی فخیمزاده | امیر خانی |
| ۱۳۸۴ | پای پیاده | اصغر توسلی | شهرام ستوده |
| ۱۳۸۴ | حس سوم | مهدی فخیمزاده | سروان حسینی |
| ۱۳۸۰ | خواب و بیدار | مهدی فخیمزاده | اردشیر |
| ۱۳۷۸ | این گروه پلیس | علی قویتن | |
| ۱۳۷۶ | ولایت عشق | مهدی فخیمزاده |
……
جوایز و افتخارات
| جایزه/افتخار | اثر | نتیجه | جشنواره/رویداد | سال |
|---|---|---|---|---|
| بهترین بازیگر مرد | سریال آرام میگیریم | برنده | نظرسنجی «سین مثل سریال» | ۱۳۹۵ |
| بهترین بازیگر مرد درام | سریال میکائیل | نامزد | جشن حافظ | |
| بهترین بازیگر مرد سال تئاتر | نمایش نظمیه زنان | نامزد | ||
| بهترین بازیگر نقش مکمل مرد | فیلم مرگ کسبوکار من است | نامزد | جشنواره فیلم فجر | ۱۳۸۹ |










