دکتر احمدرضا ذوالفقاری، دانشمند برجسته و استاد دانشگاه ایرانی، یکی از چهره‌های درخشان علمی کشور بود که در حملات تروریستی رژیم صهیونیستی به شهادت رسید. نام او که پیش از این در مجامع علمی می‌درخشید، پس از شهادتش در قلب تمام مردم ایران جاودانه شد.
زندگی‌نامه و شهادت
دکتر احمدرضا ذوالفقاری داریانی، استاد و عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی هسته‌ای دانشگاه شهید بهشتی بود. ایشان دارای مدرک دکتری در رشته مهندسی انرژی هسته‌ای و دانشیار این دانشکده بود. شهید ذوالفقاری در حوزه‌های فنی مرتبط با انرژی هسته‌ای فعالیت داشت و در کنار فعالیت‌های علمی، سابقه معاونت پشتیبانی، مالی و مدیریت منابع را نیز در دانشگاه شهید بهشتی در کارنامه خود داشت.
ایشان نقش مهمی در آموزش و پژوهش‌های مرتبط با علوم هسته‌ای، به‌ویژه در زمینه‌های راهبردی و حیاتی کشور، ایفا کرده است. حضور وی در پروژه‌های ملی و راهبردی مرتبط با توسعه فناوری هسته‌ای ایران و تلاش‌های بی‌وقفه‌اش در جهت خودکفایی علمی و فنی کشور، از جمله خدمات ارزنده ایشان محسوب می‌شود.
نحوه شهادت
در پی حمله بامداد روز جمعه ۲۳ خرداد ۱۴۰۴ اسرائیل به ایران خانه احمدرضا ذوالفقاری مورد اصابت قرار گرفت و ایشان به شهادت رسید. در جریان حملات تروریستی رژیم صهیونیستی به تهران، دکتر احمدرضا ذوالفقاری به همراه شهید سید امیرحسین فقهی و چند تن دیگر از دانشمندان هسته‌ای کشور به مقام رفیع شهادت نائل آمد. این اقدام تروریستی که هدف آن ضربه زدن به پیشرفت علمی و فناوری ایران بود، نام او را در پرونده شهدای دانشمند هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران ثبت کرد.
کارنامه علمی و اجرایی
- سمت‌های دانشگاهی و علمی:
- عضو هیئت علمی و دانشیار دانشکده مهندسی هسته‌ای دانشگاه شهید بهشتی
- استاد متخصص در دانشکده مهندسی هسته‌ای دانشگاه شهید بهشتی
- معاون پشتیبانی، مالی و مدیریت منابع در دانشگاه شهید بهشتی
- مدیر مسئول فصلنامه فناوری و انرژی هسته‌ای
- فعالیت‌های پژوهشی:
- دارای ۱ مقاله کنفرانسی و ۵ مقاله ژورنالی در مجلات داخل کشور
- همکاری مستقیم علمی با ۱ پژوهشگر مختلف طی ۱۲ سال
- بیشترین همکاری علمی با دکتر عبدالحمید مینوچهر در انتشار ۳ مقاله مشترک
- تمرکز مقالات منتشر شده ایشان بر موضوعاتی چون بتن سنگین، سرباره سرب، پرتو گاما و مقاومت مکانیکی
- مشارکت‌های راهبردی:
- مشارکت فعال در پروژه‌های ملی و راهبردی مرتبط با توسعه فناوری هسته‌ای ایران
- حضور مؤثر در کمیته‌های تخصصی و تلاش برای بومی‌سازی دانش فنی هسته‌ای
- ارتباط مستمر با صنعت هسته‌ای کشور
