مجید اخشابی، چهرهای نامآشنا در موسیقی پاپ-سنتی ایران، با صدایی گرم و آثاری که با خاطرات بسیاری از ایرانیان گره خورده، جایگاه ویژهای در میان مخاطبان موسیقی پیدا کرده است. او نهتنها بهعنوان خواننده، بلکه در کسوت آهنگساز، نوازنده، پژوهشگر و مدرس دانشگاه نیز فعالیتهای چشمگیری داشته است.
تولد، خانواده و سالهای ابتدایی
مجید اخشابی در تاریخ ۲۷ دی ۱۳۵۱ در بیمارستان اقبال تهران چشم به جهان گشود. او کوچکترین فرزند یک خانواده هنردوست است و سه برادر و دو خواهر بزرگتر از خود دارد. خانواده او تا شش سالگی مجید در تهران سکونت داشتند، اما پس از آن به دلیل شغل پدر که کارمند دولت بود، به شهر تنکابن در شمال کشور نقل مکان کرده و در محله ساحل طلایی ساکن شدند. پدر وی در سال ۱۳۸۱ دار فانی را وداع گفت و مجید تا پیش از ازدواج در کنار مادرش زندگی میکرد.
علاقه او به موسیقی از همان دوران کودکی نمایان بود. در ۹ سالگی با استفاده از وسایل ابتدایی، سازی شبیه به سنتور برای خود ساخت. والدینش با مشاهده این علاقه، یک سنتور واقعی برای او تهیه کردند و او توانست بدون هیچگونه آموزش رسمی، ساز را کوک کرده و بنوازد. زندگی در شمال کشور و دسترسی محدود به اساتید موسیقی باعث شد تا او با استفاده از کتابها و نوارهای آموزشی به یادگیری خودآموز ادامه دهد. ساز اصلی او سنتور است، اما با سازهای دیگری چون سهتار، تنبک، پیانو، دیوان و گیتار نیز آشنایی دارد.
مسیر تحصیلی: از مهندسی عمران تا پسادکتری موسیقیدرمانی
مسیر آکادمیک مجید اخشابی مسیری پرتلاش و متنوع است که نشاندهنده تعهد عمیق او به هنر و آموزش است. او پس از اخذ دیپلم ریاضی-فیزیک، تحصیلات خود را در رشتههای مختلفی ادامه داد که شامل موارد زیر است:
- کارشناسی مهندسی عمران از دانشگاه آزاد چالوس
- کارشناسی موسیقی از دانشگاه آزاد تهران مرکز
- کارشناسی ارشد نوازندگی موسیقی ایرانی از دانشگاه هنر تهران
- دکترای پژوهش هنر
- دوره پسادکتری موسیقیدرمانی از دانشگاه علامه طباطبایی
او در مسیر یادگیری موسیقی از محضر اساتید بزرگی چون همایون خرم، فریدون شهبازیان، مصطفی کمال پورتراب، حاتم عسکری، سیدحسین میثمی و سعید زاویه بهره برده است.
آغاز فعالیت حرفهای و رسیدن به شهرت
فعالیت حرفهای اخشابی از سال ۱۳۷۰ با نوازندگی، آهنگسازی و تنظیم آغاز شد. در سال ۱۳۷۵، او گروه هنری «مهرآوا» را تأسیس کرد و کنسرتهای متعددی را در ایران و کشورهایی نظیر انگلستان، روسیه، اسپانیا، ژاپن، کره، هندوستان و مالزی به روی صحنه برد.
نقطه عطف کارنامه هنری او در سال ۱۳۸۰ با اجرای تیتراژ سریال «گمگشته» رقم خورد. این اثر که ترکیبی موفق از موسیقی سنتی و پاپ بود، شهرت گستردهای برایش به ارمغان آورد و او را بهعنوان خوانندهای صاحبسبک معرفی کرد. پس از آن، او تیتراژهای بهیادماندنی بسیاری برای سریالها و برنامههای تلویزیونی اجرا کرد که محبوبیت او را دوچندان نمود.
وضعیت تأهل و زندگی شخصی
مجید اخشابی برای سالها بر فعالیت هنری خود متمرکز بود و در مصاحبههای مختلف، از جمله در گفتگو با مهران مدیری، تمرکز بر هنر را دلیل عدم ازدواج خود عنوان کرده بود. با این حال، او در ۱۳ آذر ۱۳۹۸ و در سن ۴۷ سالگی، با انتشار پستی در حساب اینستاگرام خود، خبر ازدواجش را رسماً اعلام کرد. این پست شامل تصویری از دورنمای او و همسرش بود، اما او همواره تلاش کرده تا زندگی خصوصی خود را دور از رسانهها حفظ کند و به همین دلیل، جزئیات بیشتری از هویت همسرش عمومی نشده است.
اخشابی علاوه بر موسیقی، به آشپزی (غذای موردعلاقهاش قورمهسبزی است)، طبیعت، مطالعه کتابهای فلسفی (مانند آثار پائولو کوئیلو)، سینما، نقاشی و خط نیز علاقهمند است. سفر حج تمتع در سال ۱۳۸۱ تجربهای تحولآفرین برای او بوده است.
آثار ماندگار: تیتراژها و آلبومها
بخش بزرگی از شهرت مجید اخشابی مدیون تیتراژهای تلویزیونی اوست که با نوستالژی نسلهای مختلفی همراه شدهاند. این آثار اغلب تلفیقی از موسیقی سنتی و پاپ هستند. برخی از برجستهترین تیتراژهای او عبارتاند از:
- سریالها: گمگشته، خانه به دوش، متهم گریخت، یک وجب خاک، نقطه سر خط، دارا و ندار، نوشدارو و اولین انتخاب.
- برنامههای تلویزیونی: مسابقه مردان آهنین، صبح بخیر ایران، سیمای خانواده، جشن رمضان (برای چند سال متوالی)، خوشا شیراز و دعوت.
در کنار تیتراژها، او آلبومهای موفقی نیز منتشر کرده است.
جدول آلبومها
| سال | نام آلبوم | ناشر |
|---|---|---|
| ۱۳۸۱ | گمگشته | آوای برگ |
| ۱۳۸۳ | همراز | همآواز آهنگ |
| ۱۳۸۴ | پریزاد | سروش |
برخی از آهنگهای محبوب او که در لیستها و نظرسنجیها مورد توجه قرار گرفتهاند شامل «ای عشق»، «نوبهار»، «مادر»، «باور کن» و «تلافی» میشود.
فعالیتهای علمی، پژوهشی و فرهنگی
مجید اخشابی علاوه بر فعالیتهای هنری، یک پژوهشگر و کارآفرین فرهنگی فعال است. او بنیانگذار آموزشگاه موسیقی همراز و ماهنامه فرهنگی-اجتماعی زیروبم است و همچنین صاحبامتیاز موسسه تبلیغاتی پریزاد میباشد. او بهعنوان عضو هیئت علمی در دانشگاه پیام نور تهران نیز تدریس میکند و پژوهشهای گستردهای، بهویژه در حوزه موسیقیدرمانی، انجام داده است. او معتقد است که جنبه درمانی موسیقی هنوز یک حوزه ناشناخته است و باید بیشتر به آن پرداخته شود.
از جمله آثار مکتوب او میتوان به کتابهای «شناخت و بررسی موسیقی عاشیقی همدان» (۱۴۰۲)، «متد علمی سنتورنوازی» (۱۴۰۱) و «نوازندگی در استودیو» (۱۳۸۹) اشاره کرد.
جدول مقالات منتخب
| عنوان مقاله | مجله | سال |
|---|---|---|
| مطالعه تطبیقی تابلوی «خیانت تصاویر» رنه مگریت با نظریه «واسازی» ژاک دریدا | مطالعات میانرشتهای در علوم انسانی | ۱۴۰۳ |
| ارزیابی تأثیر موسیقی در درمان بیش فعالی و عدم تمرکز کودکان ۶ تا ۱۲سال شهر شهرکرد | کودکان استثنایی | ۱۴۰۳ |
| موسیقی درمانی بعنوان درمان غیر دارویی برای سالمندان: مروری سیستماتیک | سالمندشناسی | ۱۴۰۲ |
| آسیبشناسی گردشگری موسیقی در ایران | گردشگری و اوقات فراغت | ۱۴۰۲ |
| جریانشناسی و تحلیل تحولات موسیقی ایران در دوره قاجاری | پژوهشهای علوم تاریخی | ۱۴۰۱ |
